Dag 1 (21 juli)

Vandaag is het eindelijk zo ver. We gaan naar Florida!

De wekker ging om 6 uur maar vlak er voor waren we al wakker. Na een lekker ontbijt en ons opgeknapt te hebben was het tijd om afscheid te nemen van oma en opa, die de komende 2 weken in ons huis gaan wonen.

Om 7 uur reden we dan door richting Zaventem. We hebben er dit jaar voor gekozen om met onze eigen auto te rijden ipv ons te laten brengen en halen. Al snel komen we op onze parking aan (de discount parking op Brucargo). De parking staat al zeer vol dus het is maar goed dat we al op voorhand gereserveerd hebben. Maar ja wat verwacht je ook van zo’n goedkope parking (wij betalen in totaal € 51 voor de hele vakantie). We laden de spullen al uit in de buurt van de bushalte en Sander zet de auto verder op de parking. Zodra hij terug is lopen we naar de bushalte en 5 minuten laten rijden we al richting luchthaven. Na een korte rit komen we aan op de luchthaven waar we ons langs lange wachtrijen naar de balie van Aer Lingus begeven. Daar we al online hebben ingecheckt hoeven we niet in de rij aan te schuiven en kunnen we via de express balie inchecken voor de vlucht. Met onze boarding passen in de hand op richting paspoortcontrole. Na de paspoortcontrole nog even iets kleins gegeten en iets gedronken voor we richting de scan lopen. Natuurlijk ging bij Sander het alarm af (GSM vergeten uit z’n zak te halen). Voor de rest geen problemen dus op naar de gate.


Om iets voor tienen mochten we dan eindelijk aan boord en met maar een paar minuten vertraging vertrokken we richting Dublin. Op de vlucht kregen we geen eten of drinken (je kon het wel kopen) maar dat hadden we ook niet echt nodig. Na een korte vlucht kwamen we aan op Dublin en na het uitstappen hebben we nog iets gegeten bij de Burger King. Blij toe want het duurde wel even voordat we iets op vlucht te eten kregen.

Dan op naar de eerste scan (geen problemen hier) en dan in de rij gaan staan bij de Amerikaanse douane. Het voordeel van over Dublin te vliegen is dat je hier al door de douane kan en dit niet meer in Amerika hoeft te doen. Na de paspoorten afgegeven te hebben de verplichte vingerafdrukken laten maken en een mooie foto laten maken dmv een webcam. Hier moesten we ook onze koffers identificeren. De koffer van Sander stond niet op de foto’s. PROBLEEM! Dit kon 2 dingen betekenen. Of te wel was hij er wel maar niet gefotografeerd of hij stond nog op Zaventem. Dit konden we pas zeker te weten komen in Orlando.

Na de douane op naar de volgende scan (nu de Amerikaanse). Hier iets strengere controle want de sandalen moesten ook door de scan. Daar we al krap tegen de vertrektijd zaten flink doorgestapt naar het vliegtuig. Maar we hebben het gehaald. We stegen wederom met een kleine vertraging op richting Orlando.

We zaten 2 aan 2 achter elkaar. Iedere stoel heeft zijn eigen entertainment systeem waarbij je zelf je video, muziek etc kan kiezen. Groot voordeel is ook dat je zelf je video kan starten en stoppen. Nu werkte de TV van Sander niet goed en die van Karine gaf geen geluid. Dan maar gewisseld met de kinderen van stoel daar zij toch video gingen kijken op de tablet en laptop daar de films in het Engels (zonder ondertiteling) waren.
Wij hebben zo This means War, Journey 2 Mysterious Island, Men on a ledge en John Carter gekeken. Nou ja de laatste tot op de laatste 5 minuten na want toen vonden ze het nodig om het entertainment systeem uit te zetten. Het eten aan boord was niet slecht. Sander had pasta met bolognese saus en de rest kip met groentjes en aardappelen. Enig probleem was dat ze te weinig drank hadden ingeslagen waardoor ze al snel door hun frisdrank heen waren.

Een half uur eerder dan voorzien kwamen we aan in Orlando en na dat we het vliegtuig waren uitgestapt konden we meteen richting bagageband. Al snel hadden we 3 van onze 4 koffers en toen wachten op onze laatste koffer. Na een tijdje viel de bagageband stil maar als dat zou betekenen dat er geen koffers meer zouden komen dan zouden er wel heel veel koffers niet meegekomen zijn. Na een kwartiertje of zo ging de band dan toch weer draaien maar jammer maar helaas tussen deze koffers zat niet de onze.
Op naar de bagageclaim om te melden dat er een koffer ontbrak. We waren niet de enige maar ik was al blij dat ik niet zoals een andere groep 5 koffers moest missen!

Na het nodige paparassen werk op richting Dollar car rental waar zeer spijtig genoeg een zeer lange rij stond. De tijd die we in Dublin hadden gewonnen ivm de douane was nu al weer meer dan kwijt. Na het nodige wachtwerk (het was ondertussen toch al half 1 voor ons gevoel) waren we aan de beurt. Na de nodige formaliteiten op richting parkeergarage voor onze auto. Dit keer niet fout gelopen (zoals 2 jaar geleden) en al snel hadden we de keuze uit een tiental auto’s. We zijn voor het zelfde model gegaan als 2 jaar geleden daar die ons zeer bevallen was. Ipv een blauwe is het nu een witte (toen een met 5 km op de teller, deze heeft al 50.000km op de teller).

De tomtom op z’n plek gezet, de auto uitgecheckt en dan op richting villa! Na een rit van ongeveer 45 minuten kwamen we aan op onze eindbestemming. Ondertussen is het voor ons gevoel toch al bijna 2 uur (wij zijn al bijna 20 uur op) dus de kinderen zijn al redelijk total loss. Snel de spullen uitgeladen en de villa wat verkent. Karine heeft de kinderen naar bed gedaan en Sander is nog even richting de Publix supermarkt gereden voor wat Cola, water en bagels. Daarna was bij ons toch ook snel de kaars uit en om 9 uur lagen wij ook in ons bed.

De eerste lange dag zit er op. Morgen de rest van de boodschappen doen, acclimatiseren, zwemmen en wachten op de koffer.