Dag 17 (1 oktober)

Vandaag vertrekken we uit Orlando en verhuizen we voor een aantal dagen naar Tampa. De orkaan heeft Tampa links laten liggen dus er is geen schade bij ons volgend verblijf en ook Busch Gardens is gewoon open (al waren ze gisteren nog wel dicht). Redelijk op tijd rijden we door en de rit naar Tampa gaat vlotjes. We rijden rechtstreeks naar Busch Gardens want we mogen pas vanaf 16u00 in ons nieuw verblijf. Als we op de parking van Busch Gardens aankomen merken we dat het redelijk druk is. We kunnen weer gratis parkeren (hier anders ook $30,-) en nemen het treintje naar de ingang van het park. Na de gebruikelijke security checks laten we ons ticket scannen en staan we binnen. Het liefst zouden we eerst de Iron Gwazi doen maar de wachttijd is meer dan 40 minuten. Eerst dan maar de Montu doen.

 25 jaar geleden hebben we deze voor de eerste keer gereden en blijft een goede floorless achtbaan. Een rit van 3 minuten waarbij je zo'n 7 keer ondersteboven wordt geslingerd. We wisselen elkaar af zodat de geen kluisjes hoeven te huren en de wachttijd van 5 minuten is dan ook perfect. Als we terug lopen zien we dat de wachtrij voor de Iron Gwazi maar 20 minuten is. Karine schuift aan voor deze (steel on wood) hybrid coaster. Onze eerste ervaring met dit type achtbanen. Een houten structuur met een stalen baan erop waardoor je nu ook over de kop kan in een houten achtbaan. Het ding is een beest. Na een klim van 63 meter duik je recht (91°) naar beneden met een snelheid van dik 120 km/u. Bijna 2 minuten lang scheer je met een rotvaart over de baan en regelmatig hang je ondersteboven. Troy in Toverland is er niks tegen! Hij hoort zeker in onze top 3 thuis!

Ik sla hem even over want de wachttijd is weer opgelopen naar 45 minuten. We komen de volgende dagen nog terug dus zal hem dan wel doen. Het park is redelijk groot dus je hebt wel even nodig om van attractie naar attractie te lopen. Volgende rit: SheiKra. Dit is het grote broertje van De Baron uit de Efteling. Is de eerste val bij de Baron maar 37 meter dan is deze bij de SheiKra 61 meter! Ook hier blijf je even hangen voordat je recht naar beneden valt. Je schiet over de baan om halverwege nog eens een val te doen van zo'n 42 meter. Vervolgens ga je door een bak water en schiet er aan de achterkant 2 flinke stralen water omhoog. In de rit merk je hier niks van maar op de grond zijn er stukken (splashzones) waar al dit water naar beneden komt. Regelmatig staat hier wel volk die dan ook in een seconde nat zijn tot op hun ondergoed. Ik doe de rit eerst en Karine doet hem erna. Wederom maar max 5 minuten aanschuiven en voldoende plek op de eerste rij. Op naar de volgende; De Kumba. Een stalen achtbaan die maar liefst 7x over de kop gaat. Al een wat ouder beestje maar toch nog altijd een goede rit (alleen wat veel lawaai). Ook hier weer de switcheroo zodat we geen kluisje moeten huren. Wachttijd wederom zeer kort. Karine doet hierna nog de Tigris (steel launch coaster) voordat we richting de uitgang lopen  maar niet voordat we nog een 2e rit in de Montu doen. We rijden naar ons volgend verblijf en laden onze spullen uit al blijft het meeste wel in de tas/koffer zitten. We doen nog even snel waat boodschappen al merken we dat de winkels hier redelijk leeg geplunderd zijn. Haast geen toespijs of brood laat staan melk. We rusten nog even wat uit voordat we 's avonds uit eten gaan bij Cheddar's Scratch Kitchen. Ik neem de Homemade chicken pot pie en Karine de Key West chicken & shrimp. Allebei zeer lekker en zeker voor herhaling vatbaar.
Morgen terug Busch Gardens.

Dag 16 (30 september)

Vandaag is het stukken beter weer. Het zonnetje schijnt weer en het liefst zouden we vandaag terug een van de pretparken doen maar helaas pindakaas. Seaworld en Aquatica blijven vandaag nog dicht en Universal is enkel open voor zijn eigen hotelgasten. Dan nog maar wat shoppen want nog langer binnen zitten willen we niet. Wij rijden naar The Loop en gaan daar verschillende winkels binnen en kopen nog wat spullen voor de kinderen. Na genoeg te hebben geshopt rijden we terug en nemen we een duik in het zwembad van het resort. Morgen vertrekken we uit Orlando en rijden we naar Tampa. Onze trip naar Fort Meyers en onze sea shelling cruise gaan waarschijnlijk niet door dus moeten even zien hoe we die dag gaan opvangen.

Het nieuwe t-shirt voor Tessa

Dag 15 (29 september)

De orkaan is gepasseerd en gelukkig geen schade en nog altijd stroom. We hebben niet heel veel meegekregen van de orkaan terwijl hij vanacht voorbij kwam. De airco in het appartement maakt wel wat lawaai en we zaten aan de goede kant van het gebouw. Het heeft wel zeer veel geregend (tussen 2 en 3 's ochtend zo'n 65 mm in een uur en in totaal 300 mm in 24 uur tijd) dus her en der zijn er in Orlando opgelopen straten. Kregen gedurende de nacht ook regelmatig berichten om voorzichtig te zijn ivm flash flooding. 

Daar men vraagt nog niet buiten te gaan en het nog een groot deel van de dag regent blijven we gewoon binnen en kijken we wat films/tv. Hopelijk kunnen we morgen weer buiten want zijn dat binnen zitten wel wat beu.

Dag 14 (28 september)

Vandaag maken we ons klaar voor de impact van de orkaan. We pakken onze koffers just in case en maken deze ochtend alvast ons eten voor de komende dagen. Mochten we geen stroom hebben dan hebben we wel iets te eten. Couscous met groentjes kan je zowel koud als warm eten. We bellen nog even met het thuisfront zodat iedereen op de hoogte is. Verder bestaat de dag uit TV kijken en het bijwerken van de blog. De info over de orkaan komt onze neusgaten uit want zowat alles moet hiervoor wijken op TV. Gelukkig valt het vandaag nog mee qua wind en regen maar zwaartepunt is voorzien voor deze nacht en morgenochtend. Stroom hebben we nu ook nog maar of dat morgen nog zo gaat zijn is iets wat we enkel kunnen hopen. We zullen zo snel we kunnen een update geven!!

Dag 13 (27 september)

De orkaan Ian zet echt door in onze richting en vanaf morgen zal veel gesloten zijn voor een paar dagen. We besluiten vandaag naar Aquatica te gaan want het zou kunnen gaan regenen deze middag en hier betalen we niks voor de parking dus moesten we na 2 uur al moeten vertrekken dan zijn we in ieder geval de parkingkosten niet kwijt. Het is super rustig als we de parking op rijden en mogen gaan staan waar we willen. Ik denk dat er vandaag max 150 auto's op de parking zullen staan. We lopen het park in en ook hier haast niemand te zien. Het valt wel op dat veel dingen dicht zijn als voorbereiding op de orkaan. We gaan niet op onze vaste plaats zitten want de parasol is al ingeklapt dus lopen we iets verder en gaan we onder een van de grote parasols zitten. Mocht het beginnen regenen als we ergens anders in het park zijn dan blijven onze spullen tenminste droog. We huren geen kluisje. We hebben zoveel mogelijk spullen thuis gelaten en onze autosleutel doen we in een waterdichte zak om ons nek. Bij de glijbanen is het schijfschieten dus we kunnen de banen doen zo vaak als we willen zonder echt te moeten aanschuiven. Alleen heel veel trapjes doen! Tegen een uur of 2 houden we het voor gezien en rijden we nog even langs de Publix voor een paar laatste boodschappen want dat gaat vanaf morgen niet meer mogelijk zijn. In het appartement sluiten we alle ramen supergoed en zetten we spullen van het terras binnen. We gaan nog even uit eten bij Beth's Burgers (zalige burgers die je zelf kan samenstellen) en kijken daarna wat TV (the Rookie, the Rookie FBI en Quantum Leap) De berichtgeving over de orkaan gaat op alle kanalen continue door dus je kan niet zeggen dat je van niks weet. Morgenochtend gaan we ons gereed maken voor de storm en zullen we niet buiten komen. 

Dag 12 (26 september)

Nu orkaan Ian ons reisschema wat overhoop zal gooien gaan we vandaag nog maar eens naar Universal. Rond 09u30 rijden we de parking in en valt het op dat het vandaag zeer druk gaat zijn. We zijn precies niet de enige met het idee vandaag Universal te doen. We moeten parkeren op het dak op rij ET 662 (veel verder kan je haast niet van de ingang staan). We starten in Island of Adventure met de VelociCoaster. Een klein half uur aanschuiven en we kunnen deze supergave attractie nog eens doen. Hij blijft super goed! Dan op naar Hagrid's Magical Creatures Motorbike Adventure. Rugzak in 2 kluisjes gepropt en dan 95 minuten aanschuiven voordat we opnieuw kunnen plaatsnemen op de motoren. Super rit en zeker voor herhaling vatbaar mocht je er niet zolang voor moeten aanschuiven. Het is vandaag erg warm en vochtig en je kan mijn t-shirt dan ook al uitwringen.

We halen onze rugzak op en eten onze lunch in Hogsmade op voordat we de Hogwarts Express nemen naar het andere park.

10 minuten later nemen we plaats in onze coupe en zien de wereld van Harry Potter voorbij schuiven terwijl we richting London rijden. We komen aan in Universal Studios waar het een stuk drukker blijkt te zijn (nou ja om de trein te nemen; wachttijd hier is 75 min.). We lopen richting de Hollywood Rip Ride Rockit achtbaan. We verdelen de spullen uit de rugzak weer over 2 kluisjes en schuiven aan. Wachttijd 35 minuten.  We hebben even niet goed opgelet want blijkbaar staan we in de single riders que. Gelukkig gaat die zeer snel vooruit en nog geen 10 minuten nadat we aangeschoven waren zitten we in de achtbaan. Wel allebei apart maar dat is geen probleem. Nu we zo snel uit de attractie zijn kunnen we de Bourne Stuntacular stunt show doen. We nemen plaats in de zaal en zien een visueel knappe show. Een combinatie van een live stunt show met beelden op een scherm. Ziet er echt goed uit. Vooral de manier waarop scènes draaien in het echt en op beeld zijn knap om te zien. Terwijl we na de show richting de uitgang lopen zien we dat binnen 5 minuten de Horror Make-up Show begint dus die pikken we nog even mee. Grappige show over de manier waarop ze make-up en special effects gebruiken in films. We houden het voor gezien en gaan terug naar huis. We gaan nog even op restaurant nu het nog kan dus gaan we naar de Olive Garden. Breadsticks en sla à volonté en dan nog je hoofdgerecht. Dat kregen we dus niet op dus dan maar doggybags mee naar huis. Eten we morgen of overmorgen wel op. De orkaan neemt in sterkte toe en de vooruitzichten zijn niet goed. Normaal gezien zouden we St. Augustine bezoeken op vrijdag maar daar dat gebied een evacuation zone is schrappen we dit van onze lijst en cancellen we ons hotel nu het nog kan. 

Ook ons tubing avontuur is geannuleerd en we kregen onze tickets terug betaald. We kunnen een dag langer in Orlando blijven en zullen vanuit daar dan naar Tampa rijden op zaterdag. Morgen gaan we nog proberen een waterpretpark te doen voordat het weer omslaat. 

Dag 11 (25 september)

Vandaag staan we voor ons doen vroeg op want Seaworld gaat al om 09u00 open. We kunnen weer gratis parkeren en na de gebruikelijke security checks lopen we het park in. We schaffen ons een All-day Dining Deal pas ($50,- pp) aan en mogen daardoor iedere 90 minuten een hoofdgerecht, bijgerecht of dessert en een drankje nemen. We lopen het park door op zoek naar een restaurant waar we iets kunnen halen maar we komen alleen maar dichte zaken tegen. Even rond gehoord en blijkbaar is enkel Panini's Bistro Cafe om dit uur open dus schuiven we daar even aan. We nemen allebei een Chicken Pesto Panini, zakje chips (misschien voor later op de dag) en een beker frisdrank. We zitten vlak bij de Mako achtbaan gaat Karine deze even snel doen terwijl ik aan mijn panini begin. Dat ding is veels te groot en met veels te veel beleg dus spijtig genoeg gaat hij niet helemaal op en belandt het restje in de vuilbak. De dolfijnen zijn net wakker dus gaan we even kijken bij hun bassin. Nu kan je ze tenminste goed zien want op andere rijden zitten ze vooral onder water.

Vandaag gaan we vooral wat shows en dingen doen die we nog niet gedaan hebben. Tijd om het aquarium te bezoeken aan de Journey to Atlantis.  Een mooi groot aquarium met grote glazen tunnel waarbij de haaien over je heen zwemmen. Lang kan je wel niet kijken want je staat op een rolband dus je kan niet stilstaan. In het Seaport Theater gaan we naar Rescue Tails kijken. Er passeert o.a. een stinkdier, uil, vos en een coendou. Vooral informatief babbeltje en meer iets voor kleine kinderen maar toch leuk om even te zien. We vullen onze buiken iedere 90 minuten maar portie gewijs is het niet vol te houden dus af en toe enkel een bijgerechtje en een drankje.

We lopen wat door het park en stoppen even bij de zeeleeuwen. Je kan visjes kopen om ze te voeren en dat zal je geweten hebben als je er rondloopt. De zeeleeuwen zitten op de rotsen die het water omcirckelen en bedelen/roepen om het hardst om een visje te krijgen. Natuurlijk wel opletten dat de vogels niet met je visjes gaan lopen!

Behalve dat het vanavond Howl-o-scream is is er de hele dag Halloween Spooktacular voor de kinderen. Je kan een zak kopen waar je snoep in past ($4,-) en in een deel van het park staan standjes waar je snoep kan krijgen. Je ziet veel kinderen/volwassenen met een tasje lopen. Next stop: de orka show. Lang niet meer zo spectaculair als 25 jaar geleden maar nog altijd zeer leuk om te zien. Zeker geen show waarbij je op de eerste 10 rijen (splashzone) wilt zitten als je droog wilt blijven. De orka's zorgen er wel voor dat je nat wordt door met hun staarten in het water te slaan of door op hun zij neer te komen.

We doen nog even allebei de Kraken voordat we ons avondeten opeten. Er is ondertussen al een groot deel van het park gesloten want hier zal straks Howl-o-scream plaats vinden. We moeten even zoeken waar we binnen kunnen voor Howl-o-scream want het staat slecht aangegeven. 

Net voor 19u00 scannen we onze tickets en krijgen we een polsbandje om. Stipt 19u00 opent het Howl-o-scream gedeelte en we lopen achter de menigte aan. Enkele tellen later staan we in de rij voor een gruwelhuis (Blood Beckoning). Was niet helemaal de bedoeling om er een zo snel te doen maar ja nu we er toch staan stappen we niet uit de rij. 5 minuten later stappen we het gruwelhuis in en met een Karine die aan mijn arm vasthangt loop ik door het huis. Een paar jumpscares en gillen later staan we weer buiten. Karine heeft het overleefd!! We hadden wel geluk dat de mensen voor ons iets trager waren waardoor wij op een gegeven moment vlak achter hen liepen en zij alle scares kregen en wij niet.

Dan lopen we richting de Monster Stomp show. We moeten nog even wachten want de zaal is nog niet open. Karine gaat de Mako in het donker doen terwijl ik bij de ingang van de zaal wacht. Terwijl Karine in de rit zit gaat de zaal open en kies ik vast een plaats uit. De zaal loopt redelijk vol en ook Karine voegt zich bij mij. Zo'n 10 minuten later begint de show. Een knappe show met knappe songs en stomp elementen. Een aanrader. Als we buiten komen zien we dat we eventueel de volgende show zouden kunnen halen dus lopen richting de Skytower waar vlakbij de show plaats vindt. Lurking in the Depths: An Adventurer’s Tale is een aanfluiting en buiten een vaag verhaaltje dat wordt verteld gebeurd er niks. Velen waaronder onszelf blijven verdwaasd achter. We lopen via enkele scare zones naar een van de volgende gruwelhuizen; Captain’s Revenge – Drowned in Darkness. We moeten een tiental minuutjes aanschuiven voordat we binnen mogen. Karine heeft weer geluk want er loopt weer volk vlak voor ons dus de schrikeffecten vallen weer een beetje mee. Dan lopen we naar het laatste deel van het park dat we nog niet gedaan hebben en kijken een stuk van de Siren's Song voordat we het Beneath the Ice gruwelhuis in lopen. We hoeven niet te wachten en wederom heeft Karine mazzel. Iemand in een rolstoel voor ons dus ze komt er weer simpel van af. We doen nog een gruwelhuis voordat we naar huis gaan. De Siren of the Sea heeft wel een paar schrikmomenten in petto voor ons want we lopen redelijk solo door het huis. We hebben het overleefd! Op naar de uitgang en dan nog een flinke wandeling over de parking want de auto staat helemaal aan de andere kant van het park. Het is bijna 23u30 als we terug thuis zijn en duiken dan ook snel ons bed in. We zullen de komende dagen het weer wat in de gaten moeten houden want orkaan Ian zou onze kant kunnen opkomen. 

Dag 10 (24 september)

Het warm water in ons appartement doet het nog altijd niet en erbij wat over en weer gecommuniceer tussen ons en het verhuurbedrijf over een ander appartment waar de rest van de tijd kunnen verblijven. We pakken dan ook onze spullen maar spijtig genoeg kunnen we pas na 14u00 verhuizen.

Wanneer we onze tickets voor Seaworld en Universal boekte kregen we gratis kaarten voor Gatorland (normaal $33,- pp). In het verleden hadden we die ook al eens ontvangen maar nooit gebruikt. Gatorland bestaat sinds 1949 en is nadien uitgegroeid tot een mega gatorfarm. Rond 10u30 staan we bij de ingang en lopen we het terrein op. In de verte staan een boel mensen samen dus we gaan eens zien wat daar aan de hand is. Blijkt dat om 10u45 de Gator Jumparoo show begint.

2 verzorgers die zich als hillbillies voordoen gaan de gators voeren in een soort wedstrijd. Ze hangen kippen aan stalen kabels welke dan boven het bassin worden gehangen. De alligators moeten wel een stukje uit het water springen om er aan te geraken maar na een paar minuten zijn de kippen in de magen verdwenen. Dan gaan ze ze verder met de hand voeren. Wederom moeten ze flink springen om aan hun maaltijd te geraken. Nadat de show gedaan is lopen we wat terug en bekijken we de alligators die in het water en op pontons liggen. Als je wilt kan je ze zelf ook voeren mits je maar betaald. Met een soort hengel kan je dan zelf visjes boven het bassin hangen en ze laten opeten door de alligators. 

We lopen verder het park in en lopen tot aan de volière waar je parkieten kan voeren. Voor $2,- koop je een stokje met zaden en honing erop dat de vogels aantrekt. Wij kopen een stokje en al snel hebben we vogeltjes op ons zitten. Ze eten hun buikje vol terwijl ze ruzie maken wie op het stokje mag zitten. Helaas laten de vogels ook wel eens iets vallen en al snel zit mij shirt en broek onder de sh*t!  We verlaten de volière en ik was de sh*t van mijn kleren. Die zullen wel drogen want het is warm genoeg. Om 11u30 begint de Close Encounter show waarbij ze een vogelspin en wurgslang op iemand laten zitten. Achteraf kon je voor $5,- zelf een foto nemen met de wurgslang. Ik heb dat gedaan (spijtig genoeg niet rond de nek) en Karine heeft een foto gemaakt zodat we deze niet hoeven te kopen.

We lopen verder en zien dat je verderop op een gator kan gaan zitten voor een foto ($10,-). Karine wil dit wel eens doen en ze schuift net als tig anderen aan om boven op het beest plaats te nemen voor eens foto. 

Daarna begint een show waarbij ze een beetje worstelen met een gator en wat info geven. Ook laten ze een paar trucjes zien. Liever hij dan ik. Na de show eten we snel even iets (ik een footlong hotdog en Karine chicken tenders) en zetten we onze weg verder. Het park is redelijk uitgestrekt dus we zullen flink wat stapjes moeten zetten vandaag. Zoveel krokodillen en alligators hebben we nog nooit gezien. Van kleintjes tot exemplaren van dik 3 meter. Die grote jongens kan je ook voeren als je wilt (tuurlijk moet je voor alles bijbetalen!). 

We kijken nog wat rond voordat we het wel mooi vinden voor vandaag. We rijden terug naar ons appartement en pakken onze spullen en verhuizen een paar straten verder naar ons nieuw appartement. Iets kleiner en minder luxueus maar verder in orde.

We laden onze spullen weer uit en doen nog een paar boodschappen. We maken zelf wat pasta met kip en kijken nog wat tv voordat we gaan slapen. Morgen wordt een lange dag want overdag doen we Seaworld en 's avonds blijven we voor Howl-o-scream (een holloween evenement)! 

Dag 9 (23 september)

We staan rustig op want Aquatica gaat pas om 10u30 open. We willen nog even douchen maar merken dat de geen warm water meer hebben en melden dit even bij de verhuurder. Ze komen er straks nog even naar kijken.

Tegen 10u00 rijden we door naar Aquatica en redelijk snel staan we, wederom kostenloos, op de parking. Even door de metaaldetector en langs de tascontrole en we kunnen aanschuiven om binnen te mogen. Het is nog iets te vroeg dus ook al staat er een paar honderd man te wachten eerst het volkslied en daarna doen er rustig open. We kunnen het park gedeeltelijk in lopen want verder in het park worden we nog tegen gehouden. Zodra we verder kunnen lopen we naar het plekje waar we in het verleden ook al tijd gingen zitten; op de hoek bij Walkabout Waters. Dichtbij kluisjes en kleedruimtes en mooi onder een parasol mocht er vandaag wat regen vallen.

Snel omkleden,spullen in het kluisjes ($20,- armer) en dan richting onze eerste attractie; Riptide Race. Het is nog rustig dus we pakken onze dubbele band en kunnen in een keer naar boven lopen. We kiezen een baan en vliegen naar beneden. Beneden aangekomen is er nog steeds weinig volk dus we nemen onze band mee voor een 2e rit. Dan op naar Ray Rush. Eenmaal boven aangekomen blijkt dat je deze rit met minimaal 3 personen moet doen. Kunnen we het zusje (Walhalla Wave) doen dus switchen boven even van baan. Een leuke bochtige rit naar beneden. We lopen terug naar onze stoelen en drinken en eten iets voordat de Kare Kare Curl lopen. Een glijbaan met een stijle wand er in. Fun gegarandeerd. We willen de Omaka Rocka gaan doen maar spijtig genoeg is deze attractie vandaag niet open. Dan maar de Wahnau Way. Een bochtige rit door donkere buizen. Hierna is het tijd om te lunchen. Het worden fish burgers. De vis is zo groot dat er beide zijden van het broodje in beslag neemt. Mmmmm erg lekker. Na een kort pitstop op onze stoeltjes gaan te toch proberen de Ray Rush te doen. We vinden al snel 2 mensen die de rit ook willen doen dus kunnen hem nu mooi samen doen. Een super rit, veel leuker dan de Walhalla Wave! Af en toe is er wat kans op gedruppel en zelfs een keer gaat alles dicht maar uiteindelijk blijft het zo goed als droog. We doen nog wat verschillende glijbanen voordat we afsluiten met een nieuwe rit in de Ray Rush. Ook nu kunnen we weer perfect met 2 andere mensen de rit doen. Tijd om af te sluiten en naar het appartement terug te rijden. 

Als we thuis komen blijkt het warm water nog altijd niet te werken en krijgen we een nieuw appartement toegewezen daar het blijkbaar niet snel gerepareerd kan worden. We gaan kijken bij het nieuwe appartement maar dit is een duidelijk downgrade dus we gaan niet akkoord. We wachten het antwoord van de verhuurkantoor niet af en gaan lekker eten bij Fridays. We hoeven niet op de kaart te kijken om te weten wat we willen; de ribbekes met Jack Daniels glazing. 

Ja zo horen ribbekes te zijn. Zodra je je mes erin zet valt het vlees van de botten af. We delen samen een hele rib want dat is een stuk goedkoper dan 2 halve en sowieso meer dan genoeg voor ons 2. Als dessert nemen we nog de Brownie madness! 

Onze smaakpapillen werken overtime en met volle buiken stappen we buiten. Thuis merken dat ze nog een ander appartement aanbieden. We zullen morgenochtend wel eens gaan kijken want nu is het te laat om eventueel te verhuizen. Keep you updated!

Ondertussen moeten we ook nog opletten voor een tropische storm die onze kant kan uitkomen (dan wel als orkaan categorie 3). Voorlopig weten ze nog niet helemaal welke koers hij gaat volgen, hopelijk niet te dicht bij ons!

Dag 8 (22 september)

Vandaag doen we het even rustig aan. We slapen een beetje uit, kijken wat tv en shoppen nog wat. Een lazy day heb je af en toe echt nodig!!

Ook nog even de bolide (Chevrolet Malibu) vol getankt. $3,299 per gallon is ongeveer €0,90 per liter. Voor ons een mooie prijs aan de pomp maar wel heel wat meer dan een aantal jaren terug.

Morgen gaan we naar Aquatica!

Dag 7 (21 september)

Vandaag staat Seaworld op het programma.  Draaide dit park vroeger vooral om orkashows tegenwoordig hebben ze al flink gedifferentieerd.
Het park gaat pas om 10u00 open dus we kunnen deze ochtend wederom rustig aan doen. Ongeveer 9u45 rijden we de parking op en parkeren we in de buurt van de ingang. Bij onze kaarten zat gratis parking inbegrepen dus dat scheelt weer $30,-. Na de tascontrole, die wordt onderbroken door het volkslied, laten we onze tickets scannen en lopen we het park in. We willen als eerste de Ice Breaker doen maar blijkbaar is dat deel van het park nog dicht. Change of plans. We lopen dan maar naar de Mako; een hyper coaster. Er loopt nog maar zeer weinig volk in dit deel van het park en zijn dan ook de eersten die de wachtrij in lopen. We zijn de eersten die deze attractie zullen doen vandaag en stappen dan ook maar al te graag op de eerste rij in. In totaal zitten we met 6 personen op de rit. Een flinke baan met veel airtime. Zeer tof om te doen en bij aankomst vragen we of we hem meteen nog eens mogen doen maar dan van achteren. Geen probleem dus voila daar gaan we weer. Wel een verschil met van voor, je komt precies nog meer los dus zeker beter!
Dan richting Kraken maar eerst stoppen we nog bij Antarctica Penguin Encounter. Ook al is het nog maar 10u15 het is al flink warm buiten en als we de attractie in stappen worden we verrast door de koelte van de airco. Na een korte introductiefilm lopen we verder het gebouw in. Er wordt aangegeven dat de ruimte waar de pinguïns zitten rond het vriespunt is dus daar staan we dan met onze sandalen, t-shirtjes en korte broeken. Brrrrrr dat is koud!! We kijken even naar de schattige pinguïns maar maken ons al snel uit de voeten. 

De volgende ruimte is gelukkig al een stuk minder koud en hier kan je de pinguïns van achter het glas bekijken.
Op de weg naar de Kraken komen we nog de Journey to Atlantis tegen. Een bootrit met een giga drop. De rit zelf is niet mega maar de drop is des te leuker. Gelukkig worden we niet zo nat als gisteren. 

Karine doet de Kraken alleen (eerste rij rechts voor) daar we geen zin hebben om een kluisje te huren. Ik laat de Kraken even aan mij voorgaan gaan want ik wil graag in de Manta. Ik schuif aan terwijl Karine buiten wacht en 25 minuten later stap ik de rit. Je stapt recht op in maar daarna kantelen ze de stoeltjes en hang je horizontaal onder de baan. Bij het buiten rijden merk ik dat het ondertussen is gaan regenen. We zullen dus nat worden, al blijkt dat mee te vallen daar je 80% onder de baan hangt en dus enkel in de loopings/kurkentrekkers nat wordt. Als ik buiten stap is het haast al weer droog dus Karine gaat hem ook nog even doen en binnen 5 minuten is ze al aan de beurt.

We willen de 13u00 show doen van de dolfijnen maar het stadium is nog niet open. We gaan daarom nog even kijken bij de pijlstaartroggen welke je ook kan aaien. Veel kleine roggen maar ook enkele super grote roggen. We schuiven hierna kort aan in de rij voordat het stadion open gaat. We nemen in het midden plaats zodat we een goed zicht hebben op het hele bassin. Al snel krijgen we een mooie show te zien waarbij de dolfijnen hun kunsten tonen. Een aanrader!

We kijken nog even bij de manatees (zeekoeien) voordat we een tweede poging wagen om de Ice Breaker te doen. Het deel van het park is nu wel open en Karine gaat als eerste de rit doen maar zodra ze in de rij stapt begint het zachtjes te regenen en iets later gaan de hemelsluizen open terwijl Karine haar rit vertrekt. De regen komt als hagel aan tijdens de rit.

Ik ben ondertussen gaan schuilen in het winkeltje waar je de foto's van de rit kan kopen en na de rit komt Karine daar ook mee schuilen. De rit sluit dus Karine heeft hem net op tijd gedaan  Ondertussen gaat het nog wat harder regenen maar dat houdt de medewerkster van het winkeltje niet tegen om ons buiten te zetten en de boel volledig te sluiten. Gelukkig kunnen we nog onder een afdakje schuilen. Zodra het een stuk minder hard regent lopen we naar de Wild Artic Encounter.  Hier kunnen we tenminste droog rondlopen terwijl we naar de beluga walvissen en zeehonden kijken. 

Eenmaal buiten is het droog en is de Ice Breaker terug open. Karine doet hem snel een tweede keer. We hebben nu wel genoeg gedaan/gezien dus lopen we terug naar de uitgang. Maar we stoppen nog even bij de dolfijnen en eentje komt wel erg geïnteresseerd alles van dichtbij bekijken. Levert een paar leuke foto's op.

We gaan nog even shoppen en kopen nog wat t-shirts van Under Armour voordat we naar huis rijden. We bestellen een pizza bij NYPD Pizza en smikkelen die op terwijl we nog wat Netflix kijken. Erg lekker. Ik schrijf de blog van vandaag terwijl we de Masked Singer USA kijken. Nog geen idee wat we morgen gaan doen. De komende dagen zou het droog blijven maar nu komt het met bakken naar beneden.

Dag 6 (20 september)

De lange nacht heeft ons allebei goed gedaan. We ontbijten rustig en maken ons klaar voor een dagje Island of Adventure. Na een korte rit staan we weer in de garage van Universal en lopen we naar de ingang van het park. We lopen meteen naar de attractie met de langste wachtrij van allemaal; Hagrid's Magical Creatures Motorbike Adventure (wachttijd 110 minuten). We doen onze rugzak in een kluisje ($2,-) en schuiven 35 minuten aan voordat we in op/in een motor met zijspan stappen. Een zeer leuke en verrassende rit met leuke elementen (achteruit en naar beneden vallen). Zeker de moeite waard en gelukkig moesten we heel wat minder lang aanschuiven dan gemeld.

Harry Potter and the Forbidden Journey is vlakbij en Karine besluit hem snel te doen (10 minuten wachttijd). Ik pas want weet dat de rit redelijk heftig is voor iemand die snel wagenziek wordt. Al snel staat Karine weer bij de uitgang en daaran lopen we richting Flight of the Hippogriff. Het bordje geeft 15 minuten aan maar we kunnen haast meteen instappen. Leuke familie achtbaan maar niet hoogstaand.

Dan lopen we richting de nieuwste attractie in het park; Jurassic Park VelociCoaster! 

We willen de rugzak weer in een kluisje doen maar krijgen dan de tip van een van de medewerkers dat als we wat spullen (koeltas en drinkbus) uit onze rugzak halen onze rugzak wel in een klein (gratis) kluisje past en de rest in een ander kluisje. We lopen naar de ingang van de attractie en schuiven 20 minuten aan voordat we onze spullen in de kluisjes kunnen doen (het past net maar net gaat ook) en wachten daarna nog 5 minuten  voordat we in een karretje stappen. De achtbaan is super snel en bevat flink wat wilde bochten en loopings. Er zijn ook stukken waar je redelijk lang ondersteboven hangt. Was de Taron in Phantasialand een van onze favoriete achtbanen fan hebben we nu een nieuwe nummer één. Wow wat een rit!!!

Karine gaat meteen nog een keertje terwijl ik buiten even op haar wacht. Ze is al snel terug en gelukkig maar want vlak daarna sluit de attractie wegens een technische storing. 

Het is weer zeer warm vandaag dus tijd om een beetje nat te worden. We gaan de Jurassic Park River Adventure doen. Een bootrit met langs wat dino's die eindigt met een grote splash. We zijn een beetje nat geworden maar niks ergs. 

Nu we toch al wat nat zijn gaan we richting de Dudley's Do-Right's Ripsaw Falls. Hier staat: you won't get wet you'll get soaked! En ze hebben volledig gelijk. Al na de eerste kleine drop waren we al vrij nat maar aan het eind van de rit zijn we nat tot op ons ondergoed. WE GOT SOAKED!!!

Gelukkig is het warm en zonnig dus je droogt vanzelf op. Tijd om te lunchen. We zoeken een plekje in de zon op zodat we meteen wat kunnen opdrogen. 

Na wat gegeten en gedronken te hebben lopen we verder richting de 3D rit van Spiderman en de valtoren van Doctor Doom. Ik sla even over dus Karine doet de ritjes even alleen. Lang moet ze niet aanschuiven. We lopen nu naar de Hulk Coaster en doen onze spullen weer in kluisjes. De bordjes geven 15 minuten aan maar we kunnen gewoon doorlopen. Leuke attractie met veel bochten en loopings  maar zeker geen VelociCoaster.

Terwijl Ik de spullen uit de kluisjes haal gaat Karine in de Storm Force Accelarator.

In de verte begint het donker te zien en regelmatig hoor je wat donder. We willen nog wel een paar attracties doen voordat het weer volledig omslaat. Voordat we richting de VelociCoaster lopen gaan we nog even op de foto met een baby Velociraptor. 

We lopen de wachtrij en proppen onze spullen weer in een paar kluisjes. Terwijl we aanschuiven horen dat het mogelijk kan zijn dat de attractie sluit wegen wegens onweersdreiging in de omgeving (lees binnen een straal van dik 10 km). Hopelijk kunnen we hem nog doen en we hebben geluk. We doen deze mega bangelijke achtbaan nogmaals en genieten volop. We pikken onze spullen op en lopen richting Hagrid's maar zodra we in de rij staan horen we dat de attractie sluit. Dat betekent dat de andere achtbanen dus ook sluiten. Tijd om naar huis te gaan nu het nog droog is. We lopen richting de garage en halen de auto op. We rijden droofmg naar huis en de supermarkt. Thuis maken we nog wat eten klaar z'n kijken we de film van gisteren af. Ik werk de blog bij terwijl we wat tv kijken (de blog van vandaag heb ik 2 keer moeten schrijven daar er niks was opgeslagen). Morgen gaan we Seaworld een bezoekje brengen.

Dag 5 (19 september)

Normaal gezien hadden we vandaag terug willen gaan naar Universal Studios maar we werden, voor ons doen tot nu toe, laat wakker. De weersvoorspelling voor vandaag was droog maar bewolkt dus perfect weer voor een waterpretpark te bezoeken. Ipv Universal Studios werd het dus Volcano Beach.

Iets voor 10u00 waren we in de parking van Universal aangekomen. $27 lichter stonden op de beganegrond van de parking om daar over te stappen op een bus welke ons naar een ingang van het waterpretpark zou brengen. Bij aankomst was het park net open (de hotelgasten van Universal konden aan een uur eerder binnen) en zijn we een plekje gaan zoeken om onze spullen te leggen. Vlakbij de vulkaan vonden we een mooi plekje onder een afdak dus mocht het gaan regenen dan bleven onze spullen tenminste droog. Snel nog even onze waardevolle spullen in een kluisje gedaan en dan op naar attractie nr 1; de Maku Puihi Round Raft ride. Na een flinke klim omhoog stapten we boven in een bloemvormige boot waar je met 5 in past. Instappen moest volgens een vaste volgorde waardoor bij al dit soort ritten ik achterwaarts naar beneden moest gaan. Na flink wat wilde bochten en watergespetter kwamen we beneden aan, stapten we uit en zette we onze weg verder. Op naar de Taniwah Tubes. Je hebt de keuze uit 2 banen; de Raki en Tonga, dus na de ene de andere gedaan. Bij deze zit je in een 2 persoonsboot achter elkaar. Dit keer zag ik dus wel waar ik heen ging. We vlogen van de ene naar de andere kant in dit bochtige parcour voordat we wederom beneden aankwamen. We zijn nu vlak bij Krakatau Aqua Coaster maar hier kan je niet fysiek in de rij gaan staan. Bij binnenkomst hadden we ieders ook nog een taputapu armband om gekregen. Dit is een soort horloge waarmee je in virtuele wachtrijen van attracties kan gaan staan en ondertussen andere ritjes gaan doen. De wachttijd is nu 60 minuten dus we zetten ons allebei in de wachtrij en lopen door naar de Honu. Wederom flink naar boven lopen om daar weer in een bloemvormige boot te stappen en ja ik moest weet achteruit! Deze buisachtige baan heeft 2 hoge muren waar je haast 90 graden omhoog gaat en dan weer met een rotvaart naar beneden. Er leuk om te doen. Dan op naar de zuster rit; de Ika Moana. Deze is minder heftig dan de Honu maar zeker niet slecht. We worden van de ene kant naar de andere geslingerd in deze bochtige buisattractie. We moeten nog zo'n 20 minuten voor de Krakatau dus we lopen even terug naar onze plaatsen voor een kleine snack en wat te drinken. Als er nog 5 minuten op onze taputapu staat lopen we naar de Krakatau. We mogen nu wel aanschuiven in de rij en enkele minuten later zitten we in onze boot. Dit is niet zomaar een rit want behalve naar beneden vlieg je ook weer naar boven met een rotgang. Niet dmv water zoals bij Disney maar dmv magneten. Een leuke en snelle rit maar minder nat dan de Disney versie.

Zodra we uit de rit zijn zetten we ons meteen opnieuw in de virtuele wachtrij. Nu geen 60 minuten wachten maar 185 minuten!! Het is nu 12u25 dus dat zal voor 15u30 zijn. Tijd voor de lunch en we kiezen allebei voor een pepperoni longboard pizza. We nemen de pizza's mee naar onze zitplaatsen en nuttigen ze daar met veel smaak. Met onze buikjes weer gevuld vermaken we ons de rest van de dag met flink wat ritjes op verschillende glijbanen, een rustige rit in de Kopiko Wai Winding River en een wilde rit in de TeAwa - The Fearless River. Ook dobberen wat nog wat rond in de wave pool; Waturi beach. De dag eindigen we met de Krakatau Coaster. Ondertussen is het weer wat omgeslagen en is de wind flink beginnen waaien. Tijd om naar buis te gaan nu het nog droog is. We kleden ons om en stappen daarna op de bus richting garage. We pikken de auto op en stoppen onderweg nog even bij de Walmart voor ons avond eten; wraps. Zo'n dag in een waterpretpark is vermoeiender dan je denkt want na ons eten vallen we allebei op de bank in slaap terwijl we een film aan het kijken zijn. Om 19u15 duiken we dan maar ons bed in. Morgen nieuwe poging voor Universal maar dan beginnen we met Island of Adventure.