Dag 22 (6 oktober)

We hebben gelukkig toch nog wat kunnen slapen met onze oordoppen in. Rond 08u00 staan we op en gaan we ontbijten bij 11th Street Diner. De zaak is zo'n typische jaren zestig diner. Ik neem de Santa Fe Eggs (omelet met zwarte bonen, salsa saus, cheddar en tortilla's) en Karine de Pancakes (3) with fruit. Erg lekker!! 

Dan terug naar ons hotel onze koffers een laatste keer te pakken. Beetje gewicht verschuiven om bij beide koffers op 23 kg uit te komen maar uiteindelijk gelukt. We laten onze koffers achter in het hotel terwijl wij Miami Beach en zijn Art Deco hotels verder gaan bekijken.

We koelen nog even af in het hotel voordat we met onze bagage richting de garage lopen. We betalen $20,- en rijden dan buiten om.naar de luchthaven te rijden. Onderweg tanken we nog even want we moeten de auto vol terug brengen ($3,09 / gallon). We brengen de auto auto terug bij Alamo, halen onze bagage uit de auto en lopen richting de monorail die ons naar het luchthavengebouw brengt. Even zoeken waar we moeten inchecken en dan een paar minuten aanschuiven om onze koffers af te geven. Onze vlucht heeft een vertraging van bijna 2 uur dus we gaan al zeker onze aansluiting in Lissabon missen. Hopelijk kunnen we op de eerst volgende vlucht mee maar dat weten we pas morgen als we in Lissabon aankomen. Wd gaan door de security en eten nog even op de luchthaven voordat we ons op een paar stoelen bij de gate zetten. Ik zorg dat de blog bijgewerkt is terwijl Karine wat video kijkt. Hopelijk verliezen we morgen niet te veel tijd met de overstap maar de eerste vlucht erna is pas om 11u25 terwijl we normaal al om 07u15 zouden vertrekken. 

Dag 21 (5 oktober)

We slapen deze ochtend een beetje uit want we hebben geen haast. We kunnen ontbijten in het hotel (karig want niks van vlees of kaas). We pakken onze koffers en rijden richting Sands Space History Center. Daar hebben ze ook een viewing area staan (gratis) waar je de lancering van de SpaceX Crew-5 kan zien. Alles perfect georganiseerd: parkeerplaats met parkeerwachters, politie dat het verkeer regelt en 2 mooie tribunes vanwaar je de lanceerden in de verte kan zien zonder enig obstakel ervoor. 

We nemen plaats en wachten tot 12u00 om de raket richting het ISS zien vertrekken. Een stuk fellere vlam en ook al zitten we een stuk verder af dan gisteren duidelijk te zien.

Na de lancering lopen we terug naar de auto en rijden we richting onze eindbestemming; Miami Beach. Onderweg stoppen we nog even bij een Denny's voor onze lunch en ook nog bij een Twistee Treat voor een lekker ijsje. 

Gelukkig hadden we deze tussenstops want het is pas na 18u00 dat we aankomen aan ons hotel (sowieso veel kilometers rijden maar ook wel wat file onderweg). Karine checkt in terwijl ik even in de auto wacht voor de deur. We zetten onze auto in een parkeergarage een blok verder en lopen dan met onze bagage naar het hotel. Rap even alles op de kamer zetten en dan gaan we nog even richting strand voordat de zon onder is.

Nadien eten we nog ergens Mexicaans (Karine vond het niet lekker, ik wel ok) en doen we nog een paar boodschapjes bij een lokaal supermarktje. We kijken nog even naar de Masked Singer USA en Legomasters terwijl ik de blog bijwerk. Dan licht uit en proberen te slapen. Gaat wat moeilijk want veel lawaai in het hotel (zitten 2 kamers achter receptie) dus op een gegeven moment allebei maar onze oordoppen ingestoken. Morgen laatste dag van onze vakantie.

Dag 20 (4 oktober)

We staan al vroeg op en iets voor 08u00 rijden we door naar Kennedy Space Center. Onderweg spijtig genoeg wel wat file waardoor we pas om 11u15 aankomen. We beginnen met de Rocket Garden. Hier staan enkele van de raketten welke NASA in het verleden gebruikte.

Dan op naar de Gateway: The Deep Space Launch Complex. Een expositie over huidige en toekomstige ruimteschepen. Ook kan je hier een 'ruimtereis' maken in Spaceport KSC. Je kan kiezen uit 4 verschillende vluchten en je maakt dan een soort reis zoals in Soarin in Epcot maar dan door de ruimte. Knap om te zien. Dan op naar het Atlantis paviljoen. Hier krijg je uitleg over het Space Shuttle programma. Voor het gebouw staan de boosterraketten welke de Shuttle in de ruimte schoot. 

Binnen krijg je eerst een presentatie te zien over de Space Shuttles en aan het eind van de presentatie krijg je de echte Atlantis Shuttle te zien. Knap gebracht. We bezoeken de hal waar de Shuttle staat en kijken onze ogen uit naar de grootte van dat ding. Karine doet ook nog de Shuttle Launch Experience. Valt wat tegen en een stuk slechter dan Mission: Space in Epcot. We lopen nog even terug naar de Rocket Garden voor een paar foto's want als we straks terug komen van het andere deel van het Center dan is dit gedeelte al gesloten. We pakken de bus voor een rit van zo'n 20 minuten naar het Apollo/Saturn V Center. Hier krijg je vooral uitleg over de maanlandingen.

Onderweg zien we nog de VAB (Vehicle Assembly Building) waar de raketten (zoals de recente Artemis raket) staan opgeslagen voor vertrek. Dit gebouw is mega groot. Het gebouw is 160 meter hoog met deuren van 139 meter!!
Bij aankomst in het Apollo/Saturn V Center krijg je eerst een video te zien over de space race en de weg welke het ruimteprogramma moest nemen voordat er een raket richting de maan kon worden afgeschoten. Daarna zie de Firing Room en herbeleef je de lancering van de Apollo 8 raket. 

Zodra dit gedaan is kom je in een hal terecht met een echte Saturn V raket die in stukken tegen het plafond hangt. Indrukwekkend om te zien en je voelt je meteen heel klein. We volgen een kleine gratis tour waarbij je wat extra uitleg krijgt over de raket. Nadien kijken we nog wat rond en kijken we in het Lunar theater naar een voorstelling over de Apollo 11 maanlanding. Nadat we alles hebben bekeken maken we ons op voor het extraatje van de dag. Om 17u36 vertrekt er een Atlas V raket (SES 20&21) en je kan vanaf het Apollo/Saturn V Center de lancering volgen. 

Buiten staan tribunes waar je op kan plaats nemen en waarop je de lancering van 'dichtbij' (op zo'n 9 km) kan volgen. We zitten lekker in het zonnetje en genieten van wat pizza. Ondertussen krijgen we wat uitleg over de lancering en tegen 17u30 beginnen de kriebels wat toe te nemen en om exact 17u36 zien we raket opstijgen. Het is raar om de raket zonder geluid te zien opstijgen. Nu het geluid komt nog wel maar het heeft wat tijd nodig om ons te bereiken maar dan rolt het gedonder van de motoren over je heen. Speciaal om een lancering mee te maken!

Morgen is er nog een SpaceX lancering maar deze kan je niet gratis bekijken vanaf deze viewing area (kost $250 pp).
We nemen de bus terug naar Kennedy Space Center en stappen in de auto richting hotel. We checken snel in en gaan dan eten bij Preacher Bar. Karine neemt de Tropical Mahi Mahi en ik de Chicken Pot Pie. Erg lekker en een super leuk ingerichte zaak. We tanken nog even ($2,979 / gallon) voordat we terugrijden naar het hotel. Ik kruip als snel onder de lakens terwijl Karine nog wat video kijkt op haar gsm. Morgen staan we rustig op en gaan we proberen de SpaceX lancering te bekijken voordat we naar Miami rijden. 

Dag 19 (3 oktober)

Vandaag gaan we voor een laatste keer naar Busch Gardens. We zijn rond 10u35 bij de ingang en het is duidelijk een stuk rustiger dan de voorgaande dagen. Je mag parkeren waar je wilt dus gaan vlakbij het treintje staan. Eenmaal binnen beginnen we meteen met de Iron Gwazi. 5 minuten wachttijd staat er dus Karine gaat eerst en ik wacht aan de uitgang met de rugzak. Karine raakt nog in gesprek met een aantal Nederlanders welke ook in de rij staan. Een van de gasten heeft ze eigen tiktok en Instragram kanaal (Thrillstastic) waar hij filmpjes op zet. Zodra zij uit de rit is geef ik de rugzak door en stap ik in de rij. Er staat nog steeds 5 minuten wachttijd maar is eerder 20 minuten want het laden van de karren gaat niet echt snel vooruit. Ik geniet ook nog even van deze bangelijke achtbaan voordat we nogmaals de Cheetah Hunt gaan doen. Weer wisselen af want wederom zeer korte wachttijden. Ook de Montu en Cobra's Curse passeren nog even voordat we dieper het park in wandelen. We kijken nog even rond bij de dieren en lopen dan richting de SheiKra. Ik doe hem eerst en dan is Karine aan de beurt. Het is zo rustig dat we allebei gewoon plaats kunnen nemen op de eerste rij. Die eerste drop blijft een super ervaring.

Dan doe ik nog even de Tigris nog even want die heb ik nog niet gedaan. Na dit babbelen we nog even met de Nederlanders over hun ervaring in de andere parken en discussiëren we even over wat de beste achtbaan is; Iron Gwazi of VelociCoaster? Ze zijn moeilijk te vergelijken daar ze zo anders zijn. Dat ze allebei zeer goed zijn daar zijn we het over eens.
We doen nog even de ijsshow (zeer goede trouwens) voordat Karine afsluit met de Iron Gwazi maar dan wel op de eerste rij! Nog graver volgens haar. We hebben alles nog eens kunnen doen wat we wilde doen dus tijd om naar huis te rijden.
We zakken nog even onderuit op de bank en kijken de eerste 2 afleveringen van The Handsmaid Tale (seizoen 5) voordat we uit eten gaan.

Ons bezoekje aan Cheddar's Scratch Kitchen zeer goed was geweest brengen we het ook een bezoekje. Ik had me nog aangemeldt op de website en krijgen een gratis voorgerecht (Chips & Homemade Queso) boven op de gratis croissants. Ik neem de lemin Pepper Chicken kip met mais en broccoli cheese casserole en Karine neemt de Smokehouse burger.
We rijden terug naar huis en pakken onze spullen vast want morgen hebben we een lange rit voor de boeg. Van de Oost- naar de Westkust van Florida.

Dag 18 (2 oktober)

Nieuwe omgeving, nieuwe bedden. Altijd even wennen maar vrij goed geslapen. We rijden op tijd door en staan net voor de opening van het park op de parking. We nemen wederom het treintje naar de ingang en lopen al snel het park in. We proppen onze rugzak in een kluisje (we nemen vandaag de mogelijkheid om de hele dag kluisjes te kunnen gebruiken; $10,-) en lopen samen de wachtrij van de Iron Gwazi en enkele minuten later zitten we samen in deze bangelijke achtbaan. Super snel maar ook super smooth. Een top achtbaan. Rugzak uit kluisje gehaald en bij Cheetah Hunt weer erin gedaan. Samen deze fun coaster gedaan waarbij je flink van de ene in de andere bocht wordt geslingerd. Anders dan dat ik mij herinnerde maar blijft leuk. We halen de rugzak weer op en lopen dan naar Cobra's Curse. Ik laat deze aan mij voorbij gaan maar Karine hoeft maar kort aan te schuiven om deze spinning coaster te doen. Leuk element is de lift die in het parcour zit. We doen hierna nog eens de Montu voordat we de rest van het park verkennen. We nemen de trein (Serengeti Express) door het deel van het park dat je niet kan bewandelen. 

Busch Gardens is niet enkel een pretpark maar ook een dierentuin met giraffen, zebra's, neushoorns en andere wilde beesten. Het domein is 26 ha groot. De hele treinrit duurt zo'n 45 minuten vooral door de lange stops in de stations. We lopen richting Falcon's Fury (valtoren) maar deze is helaas in onderhoud.
Dan maar richting de Kumba. Rugzak in kluisje en samen nogmaals 7x over de kop. We laten de rugzak in het kluisje zitten en doen meteen de Congo River Rapids er achter aan. Een kwartier later zitten we met nog 10 anderen in boot en varen we de rivier af. Onderweg valt het nog mee hoe nat we worden maar in de laatste 100 meter raken we toch nog verzopen. Het zal wel even duren voordat we droog zijn. Karine gaat nog even uitwaaien in de SheiKra terwijl ik aan de uitgang wacht.
We wachten nog even bij Stanleyville Theater want binnen 20 minuten begint Cirque X-scream. Verschillende artiesten laten hun kunsten zien en we genieten van de show. Zeker een aanrader.  

We lopen verder en komen onderweg weer de Iron Gwazi tegen. Karine doet hem nog een laatste keer voordat we terug naar huis gaan. Helemaal opgedroogd zijn we nog niet dus eenmaal thuis kleden we ons maar even om. Ook vanavond gaan we uit eten. Dit keer bij Noble Crust in Carrollwood; heerlijk Italiaans eten. De pizza's zijn eigenlijk te groot want we krijgen ze allebei niet volledig op. Morgen nog een dagje naar Busch Gardens maar eerst nog even een film zien voordat we gaan slapen.

Ps. We hebben nu ook bevestiging gekregen dat onze shelling tour niet door gaat. Ze zijn hard geraakt door de orkaan en momenteel vooral bezig met reddingswerk op Sanibel Island. Ons hotel in Fort Meyers zit nog altijd zonder stroom en water dus ook die schrappen we. Als vervanging dan maar naar Kennedy Space Center. 

Dag 17 (1 oktober)

Vandaag vertrekken we uit Orlando en verhuizen we voor een aantal dagen naar Tampa. De orkaan heeft Tampa links laten liggen dus er is geen schade bij ons volgend verblijf en ook Busch Gardens is gewoon open (al waren ze gisteren nog wel dicht). Redelijk op tijd rijden we door en de rit naar Tampa gaat vlotjes. We rijden rechtstreeks naar Busch Gardens want we mogen pas vanaf 16u00 in ons nieuw verblijf. Als we op de parking van Busch Gardens aankomen merken we dat het redelijk druk is. We kunnen weer gratis parkeren (hier anders ook $30,-) en nemen het treintje naar de ingang van het park. Na de gebruikelijke security checks laten we ons ticket scannen en staan we binnen. Het liefst zouden we eerst de Iron Gwazi doen maar de wachttijd is meer dan 40 minuten. Eerst dan maar de Montu doen.

 25 jaar geleden hebben we deze voor de eerste keer gereden en blijft een goede floorless achtbaan. Een rit van 3 minuten waarbij je zo'n 7 keer ondersteboven wordt geslingerd. We wisselen elkaar af zodat de geen kluisjes hoeven te huren en de wachttijd van 5 minuten is dan ook perfect. Als we terug lopen zien we dat de wachtrij voor de Iron Gwazi maar 20 minuten is. Karine schuift aan voor deze (steel on wood) hybrid coaster. Onze eerste ervaring met dit type achtbanen. Een houten structuur met een stalen baan erop waardoor je nu ook over de kop kan in een houten achtbaan. Het ding is een beest. Na een klim van 63 meter duik je recht (91°) naar beneden met een snelheid van dik 120 km/u. Bijna 2 minuten lang scheer je met een rotvaart over de baan en regelmatig hang je ondersteboven. Troy in Toverland is er niks tegen! Hij hoort zeker in onze top 3 thuis!

Ik sla hem even over want de wachttijd is weer opgelopen naar 45 minuten. We komen de volgende dagen nog terug dus zal hem dan wel doen. Het park is redelijk groot dus je hebt wel even nodig om van attractie naar attractie te lopen. Volgende rit: SheiKra. Dit is het grote broertje van De Baron uit de Efteling. Is de eerste val bij de Baron maar 37 meter dan is deze bij de SheiKra 61 meter! Ook hier blijf je even hangen voordat je recht naar beneden valt. Je schiet over de baan om halverwege nog eens een val te doen van zo'n 42 meter. Vervolgens ga je door een bak water en schiet er aan de achterkant 2 flinke stralen water omhoog. In de rit merk je hier niks van maar op de grond zijn er stukken (splashzones) waar al dit water naar beneden komt. Regelmatig staat hier wel volk die dan ook in een seconde nat zijn tot op hun ondergoed. Ik doe de rit eerst en Karine doet hem erna. Wederom maar max 5 minuten aanschuiven en voldoende plek op de eerste rij. Op naar de volgende; De Kumba. Een stalen achtbaan die maar liefst 7x over de kop gaat. Al een wat ouder beestje maar toch nog altijd een goede rit (alleen wat veel lawaai). Ook hier weer de switcheroo zodat we geen kluisje moeten huren. Wachttijd wederom zeer kort. Karine doet hierna nog de Tigris (steel launch coaster) voordat we richting de uitgang lopen  maar niet voordat we nog een 2e rit in de Montu doen. We rijden naar ons volgend verblijf en laden onze spullen uit al blijft het meeste wel in de tas/koffer zitten. We doen nog even snel waat boodschappen al merken we dat de winkels hier redelijk leeg geplunderd zijn. Haast geen toespijs of brood laat staan melk. We rusten nog even wat uit voordat we 's avonds uit eten gaan bij Cheddar's Scratch Kitchen. Ik neem de Homemade chicken pot pie en Karine de Key West chicken & shrimp. Allebei zeer lekker en zeker voor herhaling vatbaar.
Morgen terug Busch Gardens.

Dag 16 (30 september)

Vandaag is het stukken beter weer. Het zonnetje schijnt weer en het liefst zouden we vandaag terug een van de pretparken doen maar helaas pindakaas. Seaworld en Aquatica blijven vandaag nog dicht en Universal is enkel open voor zijn eigen hotelgasten. Dan nog maar wat shoppen want nog langer binnen zitten willen we niet. Wij rijden naar The Loop en gaan daar verschillende winkels binnen en kopen nog wat spullen voor de kinderen. Na genoeg te hebben geshopt rijden we terug en nemen we een duik in het zwembad van het resort. Morgen vertrekken we uit Orlando en rijden we naar Tampa. Onze trip naar Fort Meyers en onze sea shelling cruise gaan waarschijnlijk niet door dus moeten even zien hoe we die dag gaan opvangen.

Het nieuwe t-shirt voor Tessa

Dag 15 (29 september)

De orkaan is gepasseerd en gelukkig geen schade en nog altijd stroom. We hebben niet heel veel meegekregen van de orkaan terwijl hij vanacht voorbij kwam. De airco in het appartement maakt wel wat lawaai en we zaten aan de goede kant van het gebouw. Het heeft wel zeer veel geregend (tussen 2 en 3 's ochtend zo'n 65 mm in een uur en in totaal 300 mm in 24 uur tijd) dus her en der zijn er in Orlando opgelopen straten. Kregen gedurende de nacht ook regelmatig berichten om voorzichtig te zijn ivm flash flooding. 

Daar men vraagt nog niet buiten te gaan en het nog een groot deel van de dag regent blijven we gewoon binnen en kijken we wat films/tv. Hopelijk kunnen we morgen weer buiten want zijn dat binnen zitten wel wat beu.

Dag 14 (28 september)

Vandaag maken we ons klaar voor de impact van de orkaan. We pakken onze koffers just in case en maken deze ochtend alvast ons eten voor de komende dagen. Mochten we geen stroom hebben dan hebben we wel iets te eten. Couscous met groentjes kan je zowel koud als warm eten. We bellen nog even met het thuisfront zodat iedereen op de hoogte is. Verder bestaat de dag uit TV kijken en het bijwerken van de blog. De info over de orkaan komt onze neusgaten uit want zowat alles moet hiervoor wijken op TV. Gelukkig valt het vandaag nog mee qua wind en regen maar zwaartepunt is voorzien voor deze nacht en morgenochtend. Stroom hebben we nu ook nog maar of dat morgen nog zo gaat zijn is iets wat we enkel kunnen hopen. We zullen zo snel we kunnen een update geven!!

Dag 13 (27 september)

De orkaan Ian zet echt door in onze richting en vanaf morgen zal veel gesloten zijn voor een paar dagen. We besluiten vandaag naar Aquatica te gaan want het zou kunnen gaan regenen deze middag en hier betalen we niks voor de parking dus moesten we na 2 uur al moeten vertrekken dan zijn we in ieder geval de parkingkosten niet kwijt. Het is super rustig als we de parking op rijden en mogen gaan staan waar we willen. Ik denk dat er vandaag max 150 auto's op de parking zullen staan. We lopen het park in en ook hier haast niemand te zien. Het valt wel op dat veel dingen dicht zijn als voorbereiding op de orkaan. We gaan niet op onze vaste plaats zitten want de parasol is al ingeklapt dus lopen we iets verder en gaan we onder een van de grote parasols zitten. Mocht het beginnen regenen als we ergens anders in het park zijn dan blijven onze spullen tenminste droog. We huren geen kluisje. We hebben zoveel mogelijk spullen thuis gelaten en onze autosleutel doen we in een waterdichte zak om ons nek. Bij de glijbanen is het schijfschieten dus we kunnen de banen doen zo vaak als we willen zonder echt te moeten aanschuiven. Alleen heel veel trapjes doen! Tegen een uur of 2 houden we het voor gezien en rijden we nog even langs de Publix voor een paar laatste boodschappen want dat gaat vanaf morgen niet meer mogelijk zijn. In het appartement sluiten we alle ramen supergoed en zetten we spullen van het terras binnen. We gaan nog even uit eten bij Beth's Burgers (zalige burgers die je zelf kan samenstellen) en kijken daarna wat TV (the Rookie, the Rookie FBI en Quantum Leap) De berichtgeving over de orkaan gaat op alle kanalen continue door dus je kan niet zeggen dat je van niks weet. Morgenochtend gaan we ons gereed maken voor de storm en zullen we niet buiten komen. 

Dag 12 (26 september)

Nu orkaan Ian ons reisschema wat overhoop zal gooien gaan we vandaag nog maar eens naar Universal. Rond 09u30 rijden we de parking in en valt het op dat het vandaag zeer druk gaat zijn. We zijn precies niet de enige met het idee vandaag Universal te doen. We moeten parkeren op het dak op rij ET 662 (veel verder kan je haast niet van de ingang staan). We starten in Island of Adventure met de VelociCoaster. Een klein half uur aanschuiven en we kunnen deze supergave attractie nog eens doen. Hij blijft super goed! Dan op naar Hagrid's Magical Creatures Motorbike Adventure. Rugzak in 2 kluisjes gepropt en dan 95 minuten aanschuiven voordat we opnieuw kunnen plaatsnemen op de motoren. Super rit en zeker voor herhaling vatbaar mocht je er niet zolang voor moeten aanschuiven. Het is vandaag erg warm en vochtig en je kan mijn t-shirt dan ook al uitwringen.

We halen onze rugzak op en eten onze lunch in Hogsmade op voordat we de Hogwarts Express nemen naar het andere park.

10 minuten later nemen we plaats in onze coupe en zien de wereld van Harry Potter voorbij schuiven terwijl we richting London rijden. We komen aan in Universal Studios waar het een stuk drukker blijkt te zijn (nou ja om de trein te nemen; wachttijd hier is 75 min.). We lopen richting de Hollywood Rip Ride Rockit achtbaan. We verdelen de spullen uit de rugzak weer over 2 kluisjes en schuiven aan. Wachttijd 35 minuten.  We hebben even niet goed opgelet want blijkbaar staan we in de single riders que. Gelukkig gaat die zeer snel vooruit en nog geen 10 minuten nadat we aangeschoven waren zitten we in de achtbaan. Wel allebei apart maar dat is geen probleem. Nu we zo snel uit de attractie zijn kunnen we de Bourne Stuntacular stunt show doen. We nemen plaats in de zaal en zien een visueel knappe show. Een combinatie van een live stunt show met beelden op een scherm. Ziet er echt goed uit. Vooral de manier waarop scènes draaien in het echt en op beeld zijn knap om te zien. Terwijl we na de show richting de uitgang lopen zien we dat binnen 5 minuten de Horror Make-up Show begint dus die pikken we nog even mee. Grappige show over de manier waarop ze make-up en special effects gebruiken in films. We houden het voor gezien en gaan terug naar huis. We gaan nog even op restaurant nu het nog kan dus gaan we naar de Olive Garden. Breadsticks en sla à volonté en dan nog je hoofdgerecht. Dat kregen we dus niet op dus dan maar doggybags mee naar huis. Eten we morgen of overmorgen wel op. De orkaan neemt in sterkte toe en de vooruitzichten zijn niet goed. Normaal gezien zouden we St. Augustine bezoeken op vrijdag maar daar dat gebied een evacuation zone is schrappen we dit van onze lijst en cancellen we ons hotel nu het nog kan. 

Ook ons tubing avontuur is geannuleerd en we kregen onze tickets terug betaald. We kunnen een dag langer in Orlando blijven en zullen vanuit daar dan naar Tampa rijden op zaterdag. Morgen gaan we nog proberen een waterpretpark te doen voordat het weer omslaat. 

Dag 11 (25 september)

Vandaag staan we voor ons doen vroeg op want Seaworld gaat al om 09u00 open. We kunnen weer gratis parkeren en na de gebruikelijke security checks lopen we het park in. We schaffen ons een All-day Dining Deal pas ($50,- pp) aan en mogen daardoor iedere 90 minuten een hoofdgerecht, bijgerecht of dessert en een drankje nemen. We lopen het park door op zoek naar een restaurant waar we iets kunnen halen maar we komen alleen maar dichte zaken tegen. Even rond gehoord en blijkbaar is enkel Panini's Bistro Cafe om dit uur open dus schuiven we daar even aan. We nemen allebei een Chicken Pesto Panini, zakje chips (misschien voor later op de dag) en een beker frisdrank. We zitten vlak bij de Mako achtbaan gaat Karine deze even snel doen terwijl ik aan mijn panini begin. Dat ding is veels te groot en met veels te veel beleg dus spijtig genoeg gaat hij niet helemaal op en belandt het restje in de vuilbak. De dolfijnen zijn net wakker dus gaan we even kijken bij hun bassin. Nu kan je ze tenminste goed zien want op andere rijden zitten ze vooral onder water.

Vandaag gaan we vooral wat shows en dingen doen die we nog niet gedaan hebben. Tijd om het aquarium te bezoeken aan de Journey to Atlantis.  Een mooi groot aquarium met grote glazen tunnel waarbij de haaien over je heen zwemmen. Lang kan je wel niet kijken want je staat op een rolband dus je kan niet stilstaan. In het Seaport Theater gaan we naar Rescue Tails kijken. Er passeert o.a. een stinkdier, uil, vos en een coendou. Vooral informatief babbeltje en meer iets voor kleine kinderen maar toch leuk om even te zien. We vullen onze buiken iedere 90 minuten maar portie gewijs is het niet vol te houden dus af en toe enkel een bijgerechtje en een drankje.

We lopen wat door het park en stoppen even bij de zeeleeuwen. Je kan visjes kopen om ze te voeren en dat zal je geweten hebben als je er rondloopt. De zeeleeuwen zitten op de rotsen die het water omcirckelen en bedelen/roepen om het hardst om een visje te krijgen. Natuurlijk wel opletten dat de vogels niet met je visjes gaan lopen!

Behalve dat het vanavond Howl-o-scream is is er de hele dag Halloween Spooktacular voor de kinderen. Je kan een zak kopen waar je snoep in past ($4,-) en in een deel van het park staan standjes waar je snoep kan krijgen. Je ziet veel kinderen/volwassenen met een tasje lopen. Next stop: de orka show. Lang niet meer zo spectaculair als 25 jaar geleden maar nog altijd zeer leuk om te zien. Zeker geen show waarbij je op de eerste 10 rijen (splashzone) wilt zitten als je droog wilt blijven. De orka's zorgen er wel voor dat je nat wordt door met hun staarten in het water te slaan of door op hun zij neer te komen.

We doen nog even allebei de Kraken voordat we ons avondeten opeten. Er is ondertussen al een groot deel van het park gesloten want hier zal straks Howl-o-scream plaats vinden. We moeten even zoeken waar we binnen kunnen voor Howl-o-scream want het staat slecht aangegeven. 

Net voor 19u00 scannen we onze tickets en krijgen we een polsbandje om. Stipt 19u00 opent het Howl-o-scream gedeelte en we lopen achter de menigte aan. Enkele tellen later staan we in de rij voor een gruwelhuis (Blood Beckoning). Was niet helemaal de bedoeling om er een zo snel te doen maar ja nu we er toch staan stappen we niet uit de rij. 5 minuten later stappen we het gruwelhuis in en met een Karine die aan mijn arm vasthangt loop ik door het huis. Een paar jumpscares en gillen later staan we weer buiten. Karine heeft het overleefd!! We hadden wel geluk dat de mensen voor ons iets trager waren waardoor wij op een gegeven moment vlak achter hen liepen en zij alle scares kregen en wij niet.

Dan lopen we richting de Monster Stomp show. We moeten nog even wachten want de zaal is nog niet open. Karine gaat de Mako in het donker doen terwijl ik bij de ingang van de zaal wacht. Terwijl Karine in de rit zit gaat de zaal open en kies ik vast een plaats uit. De zaal loopt redelijk vol en ook Karine voegt zich bij mij. Zo'n 10 minuten later begint de show. Een knappe show met knappe songs en stomp elementen. Een aanrader. Als we buiten komen zien we dat we eventueel de volgende show zouden kunnen halen dus lopen richting de Skytower waar vlakbij de show plaats vindt. Lurking in the Depths: An Adventurer’s Tale is een aanfluiting en buiten een vaag verhaaltje dat wordt verteld gebeurd er niks. Velen waaronder onszelf blijven verdwaasd achter. We lopen via enkele scare zones naar een van de volgende gruwelhuizen; Captain’s Revenge – Drowned in Darkness. We moeten een tiental minuutjes aanschuiven voordat we binnen mogen. Karine heeft weer geluk want er loopt weer volk vlak voor ons dus de schrikeffecten vallen weer een beetje mee. Dan lopen we naar het laatste deel van het park dat we nog niet gedaan hebben en kijken een stuk van de Siren's Song voordat we het Beneath the Ice gruwelhuis in lopen. We hoeven niet te wachten en wederom heeft Karine mazzel. Iemand in een rolstoel voor ons dus ze komt er weer simpel van af. We doen nog een gruwelhuis voordat we naar huis gaan. De Siren of the Sea heeft wel een paar schrikmomenten in petto voor ons want we lopen redelijk solo door het huis. We hebben het overleefd! Op naar de uitgang en dan nog een flinke wandeling over de parking want de auto staat helemaal aan de andere kant van het park. Het is bijna 23u30 als we terug thuis zijn en duiken dan ook snel ons bed in. We zullen de komende dagen het weer wat in de gaten moeten houden want orkaan Ian zou onze kant kunnen opkomen. 

Dag 10 (24 september)

Het warm water in ons appartement doet het nog altijd niet en erbij wat over en weer gecommuniceer tussen ons en het verhuurbedrijf over een ander appartment waar de rest van de tijd kunnen verblijven. We pakken dan ook onze spullen maar spijtig genoeg kunnen we pas na 14u00 verhuizen.

Wanneer we onze tickets voor Seaworld en Universal boekte kregen we gratis kaarten voor Gatorland (normaal $33,- pp). In het verleden hadden we die ook al eens ontvangen maar nooit gebruikt. Gatorland bestaat sinds 1949 en is nadien uitgegroeid tot een mega gatorfarm. Rond 10u30 staan we bij de ingang en lopen we het terrein op. In de verte staan een boel mensen samen dus we gaan eens zien wat daar aan de hand is. Blijkt dat om 10u45 de Gator Jumparoo show begint.

2 verzorgers die zich als hillbillies voordoen gaan de gators voeren in een soort wedstrijd. Ze hangen kippen aan stalen kabels welke dan boven het bassin worden gehangen. De alligators moeten wel een stukje uit het water springen om er aan te geraken maar na een paar minuten zijn de kippen in de magen verdwenen. Dan gaan ze ze verder met de hand voeren. Wederom moeten ze flink springen om aan hun maaltijd te geraken. Nadat de show gedaan is lopen we wat terug en bekijken we de alligators die in het water en op pontons liggen. Als je wilt kan je ze zelf ook voeren mits je maar betaald. Met een soort hengel kan je dan zelf visjes boven het bassin hangen en ze laten opeten door de alligators. 

We lopen verder het park in en lopen tot aan de volière waar je parkieten kan voeren. Voor $2,- koop je een stokje met zaden en honing erop dat de vogels aantrekt. Wij kopen een stokje en al snel hebben we vogeltjes op ons zitten. Ze eten hun buikje vol terwijl ze ruzie maken wie op het stokje mag zitten. Helaas laten de vogels ook wel eens iets vallen en al snel zit mij shirt en broek onder de sh*t!  We verlaten de volière en ik was de sh*t van mijn kleren. Die zullen wel drogen want het is warm genoeg. Om 11u30 begint de Close Encounter show waarbij ze een vogelspin en wurgslang op iemand laten zitten. Achteraf kon je voor $5,- zelf een foto nemen met de wurgslang. Ik heb dat gedaan (spijtig genoeg niet rond de nek) en Karine heeft een foto gemaakt zodat we deze niet hoeven te kopen.

We lopen verder en zien dat je verderop op een gator kan gaan zitten voor een foto ($10,-). Karine wil dit wel eens doen en ze schuift net als tig anderen aan om boven op het beest plaats te nemen voor eens foto. 

Daarna begint een show waarbij ze een beetje worstelen met een gator en wat info geven. Ook laten ze een paar trucjes zien. Liever hij dan ik. Na de show eten we snel even iets (ik een footlong hotdog en Karine chicken tenders) en zetten we onze weg verder. Het park is redelijk uitgestrekt dus we zullen flink wat stapjes moeten zetten vandaag. Zoveel krokodillen en alligators hebben we nog nooit gezien. Van kleintjes tot exemplaren van dik 3 meter. Die grote jongens kan je ook voeren als je wilt (tuurlijk moet je voor alles bijbetalen!). 

We kijken nog wat rond voordat we het wel mooi vinden voor vandaag. We rijden terug naar ons appartement en pakken onze spullen en verhuizen een paar straten verder naar ons nieuw appartement. Iets kleiner en minder luxueus maar verder in orde.

We laden onze spullen weer uit en doen nog een paar boodschappen. We maken zelf wat pasta met kip en kijken nog wat tv voordat we gaan slapen. Morgen wordt een lange dag want overdag doen we Seaworld en 's avonds blijven we voor Howl-o-scream (een holloween evenement)! 

Dag 9 (23 september)

We staan rustig op want Aquatica gaat pas om 10u30 open. We willen nog even douchen maar merken dat de geen warm water meer hebben en melden dit even bij de verhuurder. Ze komen er straks nog even naar kijken.

Tegen 10u00 rijden we door naar Aquatica en redelijk snel staan we, wederom kostenloos, op de parking. Even door de metaaldetector en langs de tascontrole en we kunnen aanschuiven om binnen te mogen. Het is nog iets te vroeg dus ook al staat er een paar honderd man te wachten eerst het volkslied en daarna doen er rustig open. We kunnen het park gedeeltelijk in lopen want verder in het park worden we nog tegen gehouden. Zodra we verder kunnen lopen we naar het plekje waar we in het verleden ook al tijd gingen zitten; op de hoek bij Walkabout Waters. Dichtbij kluisjes en kleedruimtes en mooi onder een parasol mocht er vandaag wat regen vallen.

Snel omkleden,spullen in het kluisjes ($20,- armer) en dan richting onze eerste attractie; Riptide Race. Het is nog rustig dus we pakken onze dubbele band en kunnen in een keer naar boven lopen. We kiezen een baan en vliegen naar beneden. Beneden aangekomen is er nog steeds weinig volk dus we nemen onze band mee voor een 2e rit. Dan op naar Ray Rush. Eenmaal boven aangekomen blijkt dat je deze rit met minimaal 3 personen moet doen. Kunnen we het zusje (Walhalla Wave) doen dus switchen boven even van baan. Een leuke bochtige rit naar beneden. We lopen terug naar onze stoelen en drinken en eten iets voordat de Kare Kare Curl lopen. Een glijbaan met een stijle wand er in. Fun gegarandeerd. We willen de Omaka Rocka gaan doen maar spijtig genoeg is deze attractie vandaag niet open. Dan maar de Wahnau Way. Een bochtige rit door donkere buizen. Hierna is het tijd om te lunchen. Het worden fish burgers. De vis is zo groot dat er beide zijden van het broodje in beslag neemt. Mmmmm erg lekker. Na een kort pitstop op onze stoeltjes gaan te toch proberen de Ray Rush te doen. We vinden al snel 2 mensen die de rit ook willen doen dus kunnen hem nu mooi samen doen. Een super rit, veel leuker dan de Walhalla Wave! Af en toe is er wat kans op gedruppel en zelfs een keer gaat alles dicht maar uiteindelijk blijft het zo goed als droog. We doen nog wat verschillende glijbanen voordat we afsluiten met een nieuwe rit in de Ray Rush. Ook nu kunnen we weer perfect met 2 andere mensen de rit doen. Tijd om af te sluiten en naar het appartement terug te rijden. 

Als we thuis komen blijkt het warm water nog altijd niet te werken en krijgen we een nieuw appartement toegewezen daar het blijkbaar niet snel gerepareerd kan worden. We gaan kijken bij het nieuwe appartement maar dit is een duidelijk downgrade dus we gaan niet akkoord. We wachten het antwoord van de verhuurkantoor niet af en gaan lekker eten bij Fridays. We hoeven niet op de kaart te kijken om te weten wat we willen; de ribbekes met Jack Daniels glazing. 

Ja zo horen ribbekes te zijn. Zodra je je mes erin zet valt het vlees van de botten af. We delen samen een hele rib want dat is een stuk goedkoper dan 2 halve en sowieso meer dan genoeg voor ons 2. Als dessert nemen we nog de Brownie madness! 

Onze smaakpapillen werken overtime en met volle buiken stappen we buiten. Thuis merken dat ze nog een ander appartement aanbieden. We zullen morgenochtend wel eens gaan kijken want nu is het te laat om eventueel te verhuizen. Keep you updated!

Ondertussen moeten we ook nog opletten voor een tropische storm die onze kant kan uitkomen (dan wel als orkaan categorie 3). Voorlopig weten ze nog niet helemaal welke koers hij gaat volgen, hopelijk niet te dicht bij ons!

Dag 8 (22 september)

Vandaag doen we het even rustig aan. We slapen een beetje uit, kijken wat tv en shoppen nog wat. Een lazy day heb je af en toe echt nodig!!

Ook nog even de bolide (Chevrolet Malibu) vol getankt. $3,299 per gallon is ongeveer €0,90 per liter. Voor ons een mooie prijs aan de pomp maar wel heel wat meer dan een aantal jaren terug.

Morgen gaan we naar Aquatica!

Dag 7 (21 september)

Vandaag staat Seaworld op het programma.  Draaide dit park vroeger vooral om orkashows tegenwoordig hebben ze al flink gedifferentieerd.
Het park gaat pas om 10u00 open dus we kunnen deze ochtend wederom rustig aan doen. Ongeveer 9u45 rijden we de parking op en parkeren we in de buurt van de ingang. Bij onze kaarten zat gratis parking inbegrepen dus dat scheelt weer $30,-. Na de tascontrole, die wordt onderbroken door het volkslied, laten we onze tickets scannen en lopen we het park in. We willen als eerste de Ice Breaker doen maar blijkbaar is dat deel van het park nog dicht. Change of plans. We lopen dan maar naar de Mako; een hyper coaster. Er loopt nog maar zeer weinig volk in dit deel van het park en zijn dan ook de eersten die de wachtrij in lopen. We zijn de eersten die deze attractie zullen doen vandaag en stappen dan ook maar al te graag op de eerste rij in. In totaal zitten we met 6 personen op de rit. Een flinke baan met veel airtime. Zeer tof om te doen en bij aankomst vragen we of we hem meteen nog eens mogen doen maar dan van achteren. Geen probleem dus voila daar gaan we weer. Wel een verschil met van voor, je komt precies nog meer los dus zeker beter!
Dan richting Kraken maar eerst stoppen we nog bij Antarctica Penguin Encounter. Ook al is het nog maar 10u15 het is al flink warm buiten en als we de attractie in stappen worden we verrast door de koelte van de airco. Na een korte introductiefilm lopen we verder het gebouw in. Er wordt aangegeven dat de ruimte waar de pinguïns zitten rond het vriespunt is dus daar staan we dan met onze sandalen, t-shirtjes en korte broeken. Brrrrrr dat is koud!! We kijken even naar de schattige pinguïns maar maken ons al snel uit de voeten. 

De volgende ruimte is gelukkig al een stuk minder koud en hier kan je de pinguïns van achter het glas bekijken.
Op de weg naar de Kraken komen we nog de Journey to Atlantis tegen. Een bootrit met een giga drop. De rit zelf is niet mega maar de drop is des te leuker. Gelukkig worden we niet zo nat als gisteren. 

Karine doet de Kraken alleen (eerste rij rechts voor) daar we geen zin hebben om een kluisje te huren. Ik laat de Kraken even aan mij voorgaan gaan want ik wil graag in de Manta. Ik schuif aan terwijl Karine buiten wacht en 25 minuten later stap ik de rit. Je stapt recht op in maar daarna kantelen ze de stoeltjes en hang je horizontaal onder de baan. Bij het buiten rijden merk ik dat het ondertussen is gaan regenen. We zullen dus nat worden, al blijkt dat mee te vallen daar je 80% onder de baan hangt en dus enkel in de loopings/kurkentrekkers nat wordt. Als ik buiten stap is het haast al weer droog dus Karine gaat hem ook nog even doen en binnen 5 minuten is ze al aan de beurt.

We willen de 13u00 show doen van de dolfijnen maar het stadium is nog niet open. We gaan daarom nog even kijken bij de pijlstaartroggen welke je ook kan aaien. Veel kleine roggen maar ook enkele super grote roggen. We schuiven hierna kort aan in de rij voordat het stadion open gaat. We nemen in het midden plaats zodat we een goed zicht hebben op het hele bassin. Al snel krijgen we een mooie show te zien waarbij de dolfijnen hun kunsten tonen. Een aanrader!

We kijken nog even bij de manatees (zeekoeien) voordat we een tweede poging wagen om de Ice Breaker te doen. Het deel van het park is nu wel open en Karine gaat als eerste de rit doen maar zodra ze in de rij stapt begint het zachtjes te regenen en iets later gaan de hemelsluizen open terwijl Karine haar rit vertrekt. De regen komt als hagel aan tijdens de rit.

Ik ben ondertussen gaan schuilen in het winkeltje waar je de foto's van de rit kan kopen en na de rit komt Karine daar ook mee schuilen. De rit sluit dus Karine heeft hem net op tijd gedaan  Ondertussen gaat het nog wat harder regenen maar dat houdt de medewerkster van het winkeltje niet tegen om ons buiten te zetten en de boel volledig te sluiten. Gelukkig kunnen we nog onder een afdakje schuilen. Zodra het een stuk minder hard regent lopen we naar de Wild Artic Encounter.  Hier kunnen we tenminste droog rondlopen terwijl we naar de beluga walvissen en zeehonden kijken. 

Eenmaal buiten is het droog en is de Ice Breaker terug open. Karine doet hem snel een tweede keer. We hebben nu wel genoeg gedaan/gezien dus lopen we terug naar de uitgang. Maar we stoppen nog even bij de dolfijnen en eentje komt wel erg geïnteresseerd alles van dichtbij bekijken. Levert een paar leuke foto's op.

We gaan nog even shoppen en kopen nog wat t-shirts van Under Armour voordat we naar huis rijden. We bestellen een pizza bij NYPD Pizza en smikkelen die op terwijl we nog wat Netflix kijken. Erg lekker. Ik schrijf de blog van vandaag terwijl we de Masked Singer USA kijken. Nog geen idee wat we morgen gaan doen. De komende dagen zou het droog blijven maar nu komt het met bakken naar beneden.