dag 3 (30 juni)

Tegen een uur of 7 zijn we allemaal toch al weer wakker. Gezien het vroege uur beslissen we toch vandaag maar naar Universal Studios te gaan. Na het ontbijt vertrekken we rond 8:15 en rijden we naar het pretpark toe. We komen er rond 9 uur aan,  het verschil met gisteren (toen we er al veel vroeger waren) is te merken. Het is nu al een stuk drukker. Ook bij de tascontrole staat een mega rij. We lopen even rond naar de kant waar de parking niet op aansluit en kunnen toch nog snel door naar het park. Spullen in het kluisje en we kunnen van start gaan. De eerste attractie die we gaan doen is Despicable Me Minion Mayhem. Dit is een van de populairste attracties van het park en dat is al te zien aan de wachttijd van 70 minuten. Nu 70 minuten hebben we niet staan aanschuiven. Na zo’n 45 minuten waren we binnen en konden we na het intro-filmpje de zaal in. Despicable Me Minion Mayhem is een 4D attractie waarbij je in een meebewegend bakje zit. Sander is op de voorste rij gaan zitten (op de niet bewegende plaatsen) daar hij anders last heeft bij dit soort attracties. De film gaat met veel geschud en wat water gepaard en is een dolle rit doorheen de wereld van de Minions.

Na de rit besluiten we naar de overkant te lopen waar Shrek 4D is. Hier is het maar 20 minuten aanschuiven en al snel zitten we in de zaal. Wederom neemt Sander plaats op de voorste (niet bewegende) rij en de rest op de bewegende stoelen. Ook hier veel geschud (vooral tijdens de scene met de paarden; heel de zaal galoppeert mee) en het nodige water dat in je gezicht vliegt. Ook is er regelmatig wel want wind te voelen (spinnen die onder je doorlopen of een boel wind wanneer de hoofdpersonages naar beneden vallen).

Als we buiten komen valt het op dat het al wat geregend heeft. Daar we nu toch al in de 3D/4D mode zitten besluiten de dames Transformers The Ride 3D te gaan doen. Hier hebben ze geen mogelijkheid voor mij om ook de attractie te doen dus ik ga buiten wachten. Ondertussen ga ik nog even op de foto met een van de Transformers; Bumbelbee. Terwijl ik in de rij sta, op met Optimus Prime op de foto te gaan, gaan de hemelsluizen wederom open. De fotoshoot wordt gestopt en ik ga schuilen inde winkel van de attractie. Door technische problemen duurt het iets langer voordat de dames de rit kunnen doen. Ze lopen door een aantal wachtruimtes waar je uitleg krijgt over de Transformers en wat er tijdens de rit van jou verwacht wordt. Je stapt tijdens de rit precies in de Autobot Evac om samen met hem de missie tot een goed einde te brengen. Samen met je auto wordt je vor een groot IMAX scherm gezet beleef je een wilde rit te midden van de oorlog tussen de Autobots en de Decepticons. Het voelt af en toe echt levensecht aan (vooral de snelheid van de ritten). De meiden vonder het een supergave attractie en het was zeker geen attractie voor mij!

Nadat we elkaar weer gevonden hebben in de winkel gaan we verder op pad. Karine en ik besluiten dat wij samen even snel de Revenge of the Mummy gaan doen. Laura en Tessa wachten buiten even in de schaduw terwijl wij via de single riders ingang naar binnen gaan. Binnen de 5 minuten zitten we in de achtbaan. De rit is mooi aangekleed en waarschijnlijk voor de kinderen toch nog iets te eng. Zelf vinden we de achtbaan minder goed dan die we zo’n 10 jaar geleden in Californië hebben gedaan. Onder tussen is het al voorbij het middaguur en onze buiken voelen wat leeg aan. Op weg naar de lockers  besluiten we nog even halt te houden bij de Hollywood Rip Ride Rockit om hier ook via de single riders ingang de attractie te gaan doen. Tessa blijft bij de uitgang zitten en wij lopen naar de ingang van de rij. Hier geen korte wachttijd (50 minuten) dus we besluiten hem voorlopig toch maar links te laten liggen en te gaan eten. De bagels smaken weer zalig en we vullen onze drankvoorraad weer bij. We kunnen er voorlopig weer tegen aan. Op naar de Simpsons!

Daar de lucht al weer wat aan het betrekken is besluiten we eerst foto’s te gaan maken. Na een korte tussenstop bij Doc Brown uit de film Back to the Future komen we aan in Springfield USA. Hier is de wereld van de Simpsons nagebouwd. Van Moe’s tot Kwik-E-Mart en van Lard Lad Donuts tot Duffman. Het ziet er allemaal geweldig uit. Na de nodige foto’s met Chief Wiggum, Duffman, Barney en Milhouse gaan de we naar Kang & Kodus ‘ Twirl ‘n’ Hurl. De wachtrij valt zeer goed mee en we zijn al snel aan de beurt. De rit voor ons is het beginnen te regenen maar als wij instappen is het bijna droog. Tijdens de rit begint het toch weer te regenen en langzaam aan worden we toch redelijk nat. Eens uit de rit en voorbij de uitgang gaan de hemelsluizen serieus open. Blij dat ik nu niet inde rit zit want het komt echt met bakken uit de lucht en diegene die er nu inzitten zullen zwaar bezopen uit de attractie komen! Hebben we geluk! Wij vluchten The Simpsons Ride in, hier staan we lekker droog terwijl we aanschuiven. Halverwege de wachtrij neem ik afscheid daar hier ook geen mogelijkheid voor mij is om de rit op een niet bewegende stoel te doen. Ondertussen is het al weer droog en ik wacht buiten rustig om de dames. Vlak voor de rit komen d dames precies terecht in Krustyland waar je kan kijken naar enkele filmpjes van de Simpsons. Voor de rit zelf neem je plaats in een karretje van een achtbaan en beleef je een wervelende rit op een achtbaan die gesloopt wordt door Sideshow Bob terwijl je zelf flink doorheen geschud wordt waarbij je aan het eind gered wordt door een mega-Maggy. Een fun rit was het zeker, hoewel je op de2e rij eigenlijk niet 100% goed zicht hebt (zorg dus dat je op de eerste rij kan zitten!).

Zodra we buiten herenigd zijn begint het alweer te regenen. Niet hard maar toch. We besluiten richting MEN IN BLACK Alien Attack te rennen om daar weer droog in de wachtrij te gaan staan. Hier mag  je geen rugzak mee naar binnen nemen en moet je je spullen in een kluisje opbergen. Wederom past de rugzak er niet in dus moeten we onze tactiek iets aanpassen. Ik besluit te wachten in de shop terwijl de rest de Single Riders rij ingaat (wachttijd 10 minuten ipv 45 minuten in de normale rij!) Zodra ze terug zijn ga ik met de kinderen nog eens in de Single Riders rij aanschuiven en wederom zijn we weer snel aan de beurt. Tijdens de rit zit je in een rondspinnend karretje terwijl je moet proberen zo veel mogelijk aliens neer te schieten. Ik vind het af en toe niet echt duidelijk waar je moet schieten maar op zich zeker een leuke attractie. Tessa heeft door al het lopen wat kleine blaren op haar tenen gekregen dus we gaan maar heel even langs de EHBO om een paar pleisters te halen. Zonder problemen krijgen we er een aantal en we krijgen er ook nog een aantal extra mee. Met de blaren afgeplakt kunnen we verder op stap. We keren terug naar Springfield USA om bij Moe’s iets te gaan eten en drinken. Ik neem een Flaming Moe’s om te drinken en de rest frisdrank. Ook nemen we nog een ‘kleine’ donut mee om lekker samen op te eten.

Na al dat lekkers binnen te hebben gewerkt lopen we richting E.T. Adventure. We stoppen nog even bij de Spongebob Storepants waar we met z’n allen op de foto zijn gegaan met Spongebob Squarepants. Na de foto nog even door de winkel gelopen en daar ook nog foto’s getrokken bij alle fun items in de winkels. Dan door naar E.T. waar we binnen enkele minuten kunnen plaatsnemen op een fiets en we samen met E.T. door de lucht vliegen. Het is ondertussen al 6 uur geweest en we lopen richting de Hollywood Rip Ride Rockit en nemen alvast plaats op een bankje zodat we zo direct de parade kunnen bekijken. We halen nog even 2 heerlijke pretzels en eten deze op terwijl we wachten. Om 7 uur begint de parade en al snel zien we de Minions, Spongebob, Hop, Dora en hun gevolg voorbij komen. Een vrij korte parade als je de Disney parades gewent bent. Na de parade lopen we nog even de winkel in bij Dispicable Me voor een foto met de Minion. We hadden een banaan meegenomen en bij het zien ervan begon hij flink op en neer te springen. Minions love bananas! Foto genomen en nu richting de uitgang maar eerst nog even shoppen in de Universal Studios Store. De kinderen hebben allebei een magneet gekocht en Laura nog een mini Minion.

Het was wel genoeg geweest  voor vandaag dus op richting parking. Na onze auto opgehaald te hebben op Cat in the Hat 557 was het tijd om iets te gaan eten. Iets na 8 reden we de parking op bij Chili’s. Karine en ik namen allebei de Chicken Enchiladas en de kinderen een kindermenu (welke gratis was door een coupon). De kinderen en ik hadden onze borden op gekregen doch Karine moest toch de helft laten staan. Toch nog even een toetje scoren. Ik neem de Chocolate Molten Cake met ijs en Laura en Karine de Skillet Chocolate Chip Cookie met ijs. Als de toetjes aankomen schrikken we toch weer van de grootte van de toetjes in Amerika. Geen van ons 3-en heeft z’n toetje opgekregen en zelfs Tessa heeft er wat van meegegeten. Het was mega machtig en veels te veel! Volgende keer toch minder bestellen en gewoon delen.

De lange dag begint te wegen en we zijn dan ook blij als we de oprit oprijden. Snel even alles uitladen en dan snel ons bed in voor hopelijk een goede nacht. Boodschappen doen we morgen vroeg wel. Morgen lekker rustig aan doen en in de ochtend lekker wat zwemmen en in de middag wat shoppen. 

dag 2 (29 juni)

Deze ochtend waren we voor onze begrippen pas laat wakker op eerste dag. Pas om 5 uur waren we een beetje bij geslapen. We zijn rustig opgestaan en hebben de spullen verder uitgeladen. Na ons ontbijt zijn we rond kwart voor 8 doorgereden richting Universal. Vandaag staat Islands of Adventure (IOA) op het programma. Goed 40 minuten later kwamen we bij de parking aan. Het mooie van de parkings bij Universal is dat het geen groot open terrein is, waarbij je auto eigenlijk gewoon in een oven staat, maar een parkeergarage van 6 verdiepen hoog (enkel het bovenste verdiep is dus een oven). Na het betalen van de $ 17,- voor de parking reden we de parking binnen en begaven we ons naar de 5^e verdieping. We stonden mooi op een plek bij een pilaar waardoor er links niet meteen een auto naast stond. Nu even de plek onthouden voor de rest van de dag zodat we straks de auto nog kunnen terug vinden (we stonden op rij Spiderman 552).

We lopen met onze rugzak en koeltas richting het park. Na de gebruikelijke tascontrole wisselen we bij de kassa onze voucher om in de echte tickets. De ingang is al open en we kunnen dan ook al snel binnen (kaartje scannen en vingerafdruk laten nemen). Hup richting de kluisjes waar we onze koeltas met eten en extra drinken achterlaten (voor $8 kan je hier de hele dag een kluisje huren). We lopen verder het park in maar omdat het nog geen 9 uur is komen we nog niet verder dan het ‘Port of Entry’ gedeelte van IOA. Al heel snel laten ze het volk binnen en wij lopen, net als de meeste andere mensen, richting de ‘Wizard World of Harry Potter’ en schuiven aan om de attractie van Harry Potter and the Forbidden Journey te doen. De wachttijd is blijkbaar al 75 minuten al hebben we achteraf zeker niet zolang staan aanschuiven. De rij is eigenlijk altijd in beweging en al snel zijn we bij de kluisjes. Hier moet je je rugzak en andere losse zaken in doen want die mogen niet mee op de rit. Probleempje want de rugzak past niet in de kluis. Volgens de medewerker geen probleem; we moeten de tas maar meenemen en dan een bag-swap doen. Ja ze denken hier ook aan alles. Na een tocht door het kasteel (knap met de sprekende schilderijen en andere zaken uit de boeken) komen we aan bij de karretjes. We melden dat we een bag-swap willen doen. Karine en Laura kunnen aanschuiven zodra er in de normale rij ook 2 mensen de rit willen doen. Ja alle karretjes worden perfect gevuld met 4 personen. Ben je met 3 dan vult iemand uit de single riders rij keurig het aantal personen op. Tessa en ik worden naar een wachtruimte gebracht waar we kunnen wachten tot de anderen terug zijn. Al snel zijn de dames terug en kunnen Tessa en ik de rit gaan doen. Ik kan niet echt goed tegen simulator ritten maar wilde deze rit toch echt wel doen (hopelijk werkt het reispilletje!). De karretjes zijn een huzarenstukje en lijken qua techniek op de robots die ze in fabrieken gebruiken. Je zit dus eigenlijk in een bak aan het eind van een robotarm . Al snel stijg je op en gaat je karretje alle kanten op (als dat maar goed komt). De rit is zeer knap. Vooral de stukken voor de parabolische schermen zijn zeer knap. Je hebt geen idee waar de andere karretjes ondertussen zijn en of je ondertussen nog verder beweegt. Ik begin nu toch wel wat last te krijgen en moet dan ook echt af en toe de ogen sluiten om niet te ziek te worden. Halverwege stopt de rit even wegens een technisch defect (vind ik niet erg kan ik even bijkomen) maar al snel gaan we weer verder . Ik ben blij als de rit er op zit maar ik kan iedereen aanraden hem zeker te doen. Het is een super uniek attractie die technisch zeer hoogstaand is! We gaan al snel de 2 anderen opzoeken en ik kom nog even tot rust in de wachtruimte. Ik heb het overleeft maar veel marge was er niet over hoor.

Na de attractie gaan we richting Hogsmeade maar eerst doen we nog even de Flight of the Hippogriff. Een leuke ‘kinder’-achtbaan met vooral scherpe bochten. De aankleding hier is ook weer super (huis van Hagrid). We gaan nu echt naar Hogsmeade. Het dorpje uit het boek is er nagemaakt en de sneeuw ligt er op de daken. Olivanders laten we even links liggen (veels te lang aanschuiven) maar lopen wel even binnen in een aantal van de andere winkeltjes. Als we doorlopen zien we dat de wachttijd bij Dragon Challenge maar 5 minuten is. Tessa durft hier nog niet in en ik ben nog niet helemaal over mijn rit heen dus wij gaan rustig wachten in hal waren de uilen slapen terwijl Karine en Laura de Dragon Challenge gaan doen. Al snel zijn ze terug en omdat hij zo goed was en de wachttijd kort gaan ze ook de andere baan doen. Net op tijd stappen ze de rij binnen voordat er een hele groep Brazilianen komt aangelopen (ja hier zijn de dus ook). We lopen rustig verder en laten de magische wereld van Harry Potter achter ons. We lopen richting ‘The Lost Continent’ en beslissen Poseidon’s Fury te doen. We moeten even geduld hebben tot de volgende ‘show’ begint maar we staan lekker binnen in de airco dus eigenlijk niet zo erg daar het buiten al zeer warm aan het worden is.  De show zelf vond ik niet echt geweldig en had van mij achteraf gezien ook overgeslagen mogen worden. We vervolgen hierna onze weg richting uitgang maar stoppen eerst nog even in ‘Suess Landing’ voor The Cat In The Hat attractie. Een leuke rit in een karretje dat regelmatig ronddraait terwijl ze het verhaal van The Cat In The Hat vertellen. Een verhaal dat wij in België en Nederland niet echt kennen maar als je goed naar de woorden luistert, duidelijk een verhaal is dat beginnende lezers heel makkelijk moeten kunnen lezen en dus typisch een kinderboek is.

We lopen verder richting uitgang en besluiten dat we gaan lunchen. We halen de koeltas dan ook uit het kluisje en zetten ons in de schaduw op een muurtje om onze bagels met kaas op te eten. We vullen onze drinkbussen bij met de extra voorraad die we hadden meegenomen zodat we straks ook nog wat te drinken hebben. Zodra de tas weer in het kluisje zit en iedereen zijn buik heeft gevuld gaan we verder. De hitte begint nu toch echt wel door te wegen en we besluiten een waterattractie te gaan doen zodat we wat kunnen afkoelen. We lopen nu naar de andere kant van het park en gaan de Jurassic Park River Adventure doen. Deze hebben Karine en ik een aantal jaar geleden ook al in Californië gedaan en is een leuke bootrit met een grote plons aan het eind. Echt mega druk is het niet in het park en we moeten nog geen half uur wachten voor we in de boot zitten. We varen door het dinopark en natuurlijk zijn er een aantal ontsnapt. Aan het eind van de rit komen we oog in oog te staan met de ontsnapte T-rex maar dat is het teken om hard naar beneden te roetsjen en met een plons neer te komen. Echt nat zijn we niet geworden dus de afkoeling die we nodig hadden was er niet echt gekomen. Karine begint wat last te krijgen van de hitte en de vermoeidheid dus beslissen we er vandaag een eind aan te breien.

We lopen terug naar de uitgang, halen de koeltas uit de kluis en lopen terug richting auto. Ja het is nu echt toch wel heel heet buiten. Al snel zitten we in de auto die nog heerlijk van temperatuur is en rijden we, natuurlijk toch wel lekker met de airco aan, terug naar de villa. Vlak voordat we er zijn springen we nog even binnen bij de Publix voor wat boodschappen. Zodra we bij de villa zijn laden we snel de spullen uit en trekken we onze zwemkleren aan. Tijd voor het zwembad!! De kinderen en Karine springen in het zwembad en ik begin de blog te schrijven (leuk om te zien dat de blog op de eerste dag al meer dan 200 hits haalt). Karine houdt het al snel voor gezien in het water en besluit maar even een tukkie te gaan doen. Voila ik ben nu ook bijna klaar met de blog en ga me ook even verfrissen in het zwembad.

Dat heeft goed gedaan. Snel even allemaal de douche in zodat we kunnen gaan eten. We zijn gaan eten bij Bahama Breez in Kissimmee. We hadden het restaurant gezien terwijl we naar Universal reden en het menu op de website zag er goed uit. We hebben een tiental minuutjes moeten wachten maar we hadden sneller een tafel dan gedacht. Karine heeft de Chipotle Beef bowl genomen en ik de Chicken Barbados. De kinderen hebben gegrilde kip en tilapia gegeten. Het was allemaal erg lekker en meer dan voldoende. Tessa en Laura wilde nog een toetje. Voor Laura de Mango Sorbet met fruit en voor Tessa gewoon vanille ijs. De serveerster zegt: 1 bol vanille ijs geen probleem. De grootte van de bollen kennende in België zeg ik dat ze er maar 2 van moet maken. Nou dat had ik beter niet gedaan. Had ik bollen ter grootte van mandarijnen verwacht, het waren bollen ter grootte van sinaasappels! Nou ja Tessa vond het wel best en bijna alles is binnengegaan.

Met onze buiken goed gevuld zijn we dan terug naar de villa gereden waar de 3 dames meteen naar bed zijn gegaan. Ik heb de blog even afgewerkt en ben dan ook maar gaan slapen. Nog geen idee wat we morgen gaan doen. Pretpark of shoppen???

dag 1 (28 juni)

Zes uur in de ochtend en de wekker gaat af. Tijd om op te staan, ons op te knappen en de laatste spullen in de koffers te stoppen. Het is eindelijk zo ver; we gaan weer naar Orlando!
Om kwart voor 7 rijden we volledig gepakt en gezakt richting de luchthaven. Net als de andere jaren parkeren we onze auto weer op de Discount parking bij Brucargo. Nog even een korte rit met de bus en we zijn gearriveerd op de luchthaven. Het is duidelijk te merken dat het vakantieseizoen is begonnen want het is megadruk in de luchthaven. Snel even gekeken en ons een weg gebaand naar de incheck balie. Ook hier staat wel wat volk aan te schuiven. Wij hebben al online ingecheckt dus kunnen meteen doorschuiven naar de balie. Eens we de 3 koffers hebben afgegeven is het op naar de douane. Hier geen problemen en we mogen meteen door. We zetten ons voor de security nog even in een paar stoelen en gaan lekker ontbijten. Nadien op naar de security en natuurlijk gaat bij mij het alarm weer af. Ik ben blijkbaar niet de enige want er staat een rij van mensen die afgetast dienen te worden. Het alarm staat blijkbaar erg gevoelig afgesteld vandaag.

Op naar het vliegtuig. Iets voor 10 mogen we het vliegtuig in (zitten mooi vooraan op 4ABCD) en met een 10 minuten vertraging stijgen we op richting Dublin. De wind waait blijkbaar uit de goede richting want we landen zelfs 5 minuten eerder dan voorzien. We pakken onze handbagage en begeven ons richting de transferzone. Een korte paspoortcheck en securityscan (natuurlijk ging het alarm weer af bij mij en Laura) konden we iets gaan eten. Daar het in Dublin pas 11 uur is, is er nog geen middageten te krijgen. We gaan dan maar eten bij de Burger King. Met onze magen goed gevuld is het dan op naar de US Preclearance. Even in de rij wachten en het douane formulier invullen. Dan weer eens een security check. Hier moeten ook de schoenen door de scanner dus even maar kousen aangedaan om niet met de blote voeten over de 'schone' vloer te moeten lopen. Zonder problemen kunnen we door naar de douane. We kunnen meteen aanschuiven bij een van de agenten en na de gebruikelijk afname van de vingerafdrukken en foto van Karine en mij kunnen we doorgaan. We zijn eigenlijk nu dus al in Amerika!!

We zoeken ons een plekje om de vlucht naar Orlando af te wachten en vermaken ons wat met de tablets. Wederom begint de boarding laat en we stijgen dan ook met een vertraging van 40 minuten op. Tijdens de vlucht vermaken we ons met onze eigen films, muziek en boeken. Voor ons gevoel duurt de vlucht iets langer dan normaal maar na 8 uur vliegen landen we netjes op tijd in Orlando.

We halen onze koffers op (spijtig genoeg duurt het even voordat ze verschijnen maar dan wel alle 3 tegelijk) en lopen dan richting de autoverhuur. Ben ik blij dat we on-line hebben ingecheckt want het is er erg druk (gok toch minimaal 45 tot 60 minuten aanschuiven). Wij lopen gewoon richting de garage. Ook hier is het erg druk want de Mid-Size SUV's zijn allemaal al weg of mensen zijn ze aan het inladen. We mogen dan een SUV pakken (gratis upgrade) maar hier het zelfde verhaal. We moeten dus even wachten tot ze nieuwe auto's brengen. Ik neem meteen de eerste die komt aangereden; een bruingrijze Hyundai Santa Fe Sport met maar 251 mijl op de teller! Mooie bak!! Bij de uitgang laten we onze voucher zien en zonder problemen accepteren ze onze upgrade. We kunnen richting de villa en rond 8 uur rijden we onze auto op de oprit van de villa. Het voelt weer als thuiskomen want het is dezelfde villa als 2 jaar geleden. We laden de koffers uit de auto, de kinderen kijken wat TV terwijl wij snel even naar de Publix rijden voor de nodige boodschappen. Als we terug zijn laden we al een deel van de koffers uit maar de uurtjes beginnen nu wel zwaar te wegen. Tijd om te gaan slapen en om half 10 (lees HALF 4!) liggen we eindelijk in onze bedjes.

Morgen gaan we naar Universal Studios (nog geen idee welk van de 2 parken)

Online inchecken (vlucht en auto)

Wat een uitkomst is dat online inchecken toch. Net als de vorige keren ook onze vlucht weer online ingecheckt en de plaatsen voor de vlucht naar Dublin gekozen (mooie plekken op 4e rij).

Anders dan andere jaren hebben we nu ook gebruik van de mogelijkheid om onze auto al online in te checken. Zeer handig want dan hoef je straks op de luchthaven niet meer in te rij te gaan staan om je auto te gaan regelen. Vorige keer heeft dat ons toch veel tijd gekost en rekening houdende dat het al na middernacht is voor je gevoel wil je na je lange vlucht zo snel mogelijk van de luchthaven weg.
Straks hoeven we dus enkel de voucher nog even te laten zien bij het buiten rijden en dan op naar de villa.

Koffers zijn gepakt dus morgen enkel nog maar inladen, richting luchthaven rijden en de vakantie kan beginnen!

Het is bijna zover......

Nog minder dan 2 weken en dan vertrekken we al weer lekker naar Florida.

Vandaag nog even de GPS in orde gemaakt (ook de nodige POI's aangemaakt).
De API is ingegeven en al het papierwerk is afgeprint en keurig in de map gestopt.
Ook het lijstje met spullen die we zeker niet mogen vergeten is gemaakt

Enkel nog onze koffers nog pakken en we kunnen vertrekken!

volgend bericht zal vanuit de Sunshine state zijn!